Scan120520091248

Hemoperfuzja

—polega na przepuszczeniu krwi przez kolumnę zawierającą substancję absorbującą (węgiel drzewny) - dzięki tej metodzie możliwe jest usunięcie substancji silnie wiążących się z białkami osocza

—jedynym parametrem ograniczającym w istotny sposób jej skuteczność jest duża objętość dystrybucji trucizny

Hemoperfuzja

zatrucia

karbamazepiną,

fenobarbitalem,

fenytoiną,

teofiliną

przeciwwskazania jak przy zabiegach hemodializy powikłania - jw. z wyjątkiem zaburzeń wieloelektrolitowych

Plazmafereza

—jest metodą eliminacji pozaustrojowej polegającą na całkowitej wymianie osocza na inne osocze lub jego substytut,

—pozwala na usunięcie z krwi cząsteczek o dużej masie i trucizn związanych z białkami osocza

Bezwzględnym wskazaniem do wykonania plazmaferezy jest zatrucie muchomorem sromotnikowym

Odtrutki - za odtrutkę wg Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego (IPCS) uznano substancję terapeutyczną używaną do przeciwdziałania toksycznemu działaniu określonego ksenobiotyku

Odtrutki znoszą efekt działania trucizny poprzez

wiązanie jej we krwi i tkankach w związki nierozpuszczalne i chelatowe zablokowanie metabolizmu prowadzącego do powstania toksycznych związków zablokowanie receptorów i antagonizm farmakologiczny normalizację procesów metabolicznych i substytucję

Zatrucie jest wskazaniem do przedłużenia czasu trwania resuscytacji, szczególnie u osób młodych.

Podczas długotrwałej resuscytacji trucizna może być częściowo metabolizowana lub wydalona z organizmu.

Intensywna terapia zachowawcza

—stałe monitorowanie i wyrównywanie zaburzeń w zakresie podstawowych funkcji życiowych

—krążenia

— oddychania

—gospodarki wodno - elektrolitowej -równowagi kwasowo - zasadowej

r