W tym ceŁu, należy:
1) wstawić zawleczkę do ucha na kadłubie rękojeści i rozgiąć jej końce;
2) po przekonaniu się, że zawleczka jest dobrze wstawiona, wykręcić rękojeść;
3) prawą ręką obrócić skoruipę £ spowodować wysunięcie się pobudzacza i podchwycić go lewą ręką;
4) włożyć pobudzacz do torby;
5) wkręcić (rękojeść w skorupę granatu i włożyć go do torby.
PRZEGLĄD I SPRAWDZENIE GRANATU
66. Przy przeglądzie granatu należy zwrócić uwagę na następujące szczegóły:
1) Jeżeli na skorupie granatu znajduje się nieznaczny nalot rdzy, to można go usunąć i granat użyć według przeznaczenia. Jeżeli rdza uszkodziła skorupę granatu, wówczas nie należy wydawać go do użytku, lecz zniszczyć przez wysadzenie. Tulejka pobudzacza powinna być czysta.
2) Rękojeść powinna być sprawna i nie może mięć głębokich wgnieceń. Ząb listwy zabezpieczającej powinien Wchodzić w otwór rękojeści. Iglica powinna być szczelnie osadzona i przy wstrząsie rękojeści nie powinna przesuwać się.
Przy zauważeniu jakiegokolwiek uszkodzenia (niesprawności) w rękojeści, granatu nie wolno wydawać żołnierzowi.
3) Końce zawleczka., które przymocowują listwę zabezpieczającą do rękojeści, powinny być rozgięte i nie miogą mieć pęknięć w miejscu zagięcia.
WARUNKI RZUCANIA GRANATU
67. Rzucanie granatu ręcznego przeciwpancernego wz. 6 można wykonywać z postawy „stojąc” i „klęcząc” — tylko zza ukrycia.
Co do wyboru miejsca, przystosowania postawy i zapewnienia wodnej przestrzeni dla lotu granatu przy rzucaniu, należy stosować się do wskazówek podanych w pkt 49 niniejszej instrukcji.
68. Granat należy rzucać tak, aby uderzył dnem skorupy o pancerz czołgu (samochodu pancernego).
■ Przy silnym wietrze należy rzucać granat szczególnie energicznie, zwiększając jego siiłę lotu, przez co granat zachowa stateczność lotu i uderzy dnem skorupy w pancerz.
4 — I-nstr. piech. — Granaty ręczne
49