42
Wzór (2.57) połączono ze wzorem na strzałkę ugięcia/w miejscu przyłożenia siły skupionej P, wyrażonej wzorem (2.33), i otrzymano następujące zależności:
<7
(2.62)
Z zależności tych po wyrugowaniu siły P otrzymano:
(2.63)
cr^ fil—/ W
Aby uniknąć nieporozumień, należy zaznaczyć, że wzór (2.63) wiąże ze sobą maksymalne naprężenie obliczeniowe i ugięcie w miejscu przyłożenia siły, przy czym obie te wielkości, o i f nie zawsze muszą przypaść w tym samym miejscu wzdłuż osi zginanego pręta.
Po wyprowadzeniu pomocniczych zależności (2.50), (2.62), (2.56) i (2.63) można sprecyzować bliżej pojęcie naprężenia dynamicznego na przykładzie drgań podłużnych pręta (rys. 2.2). Otóż podczas drgań sprężystych odkształcenie (i proporcjonalne do niego naprężenie) zmienia swą wartość w czasie w sposób okresowy. Za położenie neutralne drgającej masy można przyjąć wydłużenie statyczne Alstat. Wobec tego zmienność w czasie wydłużenia całkowitego określi funkcja
A/(/) = A lmt + a cos {(Ot - y/) (2.64)
wynikająca z równoległego przesunięcia krzywej, opisanej wzorem (2.16), o wielkość Alstai wzdłuż osi przemieszczeń. Wykres funkcji (2.64) pokazano na rys. 2.13.
Odkształcenie dynamiczne Aldy„ będzie w dalszym ciągu rozumiane jako ekstremalna lub „amplitudowa” wartość naprężenia w ciągu jednego cyklu (rys. 2.13), zatem
(2.65)
AIdyn = A lstat + a gdzie: a — amplituda drgań.