Strona0194

194

Tabela 8.1

Miejsce przyłożenia M	a i [rad]	a2 [rad]	«3 [rad]	a4 [rad]
do I. koła	0,6452-10"^s	-4,4354-10~^5	-2,0161-10~^5	2,0161-10~^5
do 2. koła	-4,4715-10“^5	13,4150-10“^5	6,0976-10~^5	-6,0976-10“^5
do 3. koła	-2,0161-10“^5	6,0484-10"^5	4,1129* 10^-5	—4,1129-10^^5
do 4. koła	2,0161-10'^5	-6,0484-KT^5	-4,ł 129-10^-5	1,6129-10"^5

Po otrzymaniu amplitud drgań kół w każdym z rozpatrywanych przypadków budujemy wykresy przedstawiające postacie drgań wymuszonych walu (rys. 8.10). Na tych wykresach ustalimy liczbą węzłów w każdym z rozpatrywanych przypadków.

a_
W		n	p

I i , ' i a, =0,6452-10"⁵ a₄ = 2,0161 • 10*⁵

Moment przyłożony do 3. koła

A

a₂ = 6,0484 -10^

a₃ = 4,1129-10r⁵

’a₃ = 2,0161 -10'⁵ a₂ =-4,4354-W |

Moment przyłożony do 2. koła a^'13,415-10⁵

I I

Hi

a₄ = -4,1129 -10³

a, = -2,0161-10"⁵ Moment przyłożony do 4. koła

t i 2,0161	■10^
kl.n		ii/
1	M	V
^2 ^_ -6,0484		-10-^5

a₄= 1,5189*10"“

a, = -4,4715-10^-5

a₄ = -6,0976-1 CT⁵

Rys. 8.10

Wyznaczmy jeszcze naprężenia w przekrojach walu, jeśli wymuszenie jest przyłożone do pierwszego koła. Momenty skręcające w odpowiednich odcinkach wału wynoszą:

(8.48)

=hivi-<Pi) 1 M,2 = k₂ {$>■}-«9₂) \