7
Należy zwrócić uwagę na fakt, że mimo zewnętrznego podobieństwa lego wzoru do wzoru na y w/g klasycznej teorii elektronowej ma on zupełnie inny sens fizyczny. Wzór (4.3) w zupełności odpowiada danym eksperymentalnym.
Kwantowa teoria przewodnictwa daje również wyjaśnienie zależności konduktancji od temperatury: y ~1/T. Prąd elektryczny czyli uporządkowany ruch elektronów' w' metalu traktuje się w/g tej teorii jako proces rozchodzenia się fal elektronowych de Broglie'a. Fale te rozpraszane są wskutek drgań cieplnych węzłów sieci krystalograficznej metali Wraz ze wzrostem temperatury rośnie ilość zderzeń wolnych elektronów z węzłami sieci i zmniejsza się długość średniej drogi swobodnej elektronów.
Zgodnie z kwantową teorią przewodnictwa konduktancja metalu jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury bezwzględnej i dla kryształów jednowarstwowych nie zależy od n„:
(4.4)
■P-8
m • vF -!C' kT gdzie: P - moduł Younga [Pa],
6 - stała sieci krystalograficznej [m].
Wzór ten zgadza się z danymi eksperymentalnymi w zakresie temperatury' otoczenia. Np dla srebra yKor ~ 5-107 [S/m], ycl,,p = 6,3 -107 [S/m], W/w wzory nie obowiązują w zakresie niskiej temperatury (rozdz.9).
5. Zależność rezystywności czystych metali od temperatury
Z dużą dokładnością w całym zakresie temperatury zależność rezystywności czystych metali od temperatury', podaje półempiryczna zależność Griineisena:
(5 1)
p(T) = b|T|
gdzie: funkcja F| ~ . ma postać
yT) J (ex - 1)(1
x‘'dx
(5.2)
przy czym:
B - stała różna dla różnych metali,
T - temperatura [K],
0 - temperatura Debye’a, wielkość charakterystyczna dla danego metalu [K]
0 = ^ (5.3)
kB
gdzie: h - stała Plancka, h = 6,6256-10'34 [J-s]
ku - stała Boltrzmana, kB = 1,38054-10'23 [J/K]
Im - maksymalna częstotliwość drgań termicznych węzłów sieci danego metalu [Hz],
Funkcja F| — Sjest poprawką we wzorze (5.1) uwzględniającą zmianę energii elektronu przy
s T )
zderzeniu z atomem. Ma to istotny wpływ na wartość obliczonej rezystywności metalu w