udział piel poz

0)

I rok pielęgniarstwo

UDZIAŁ PIELĘGNIARKI ŚRODOWISKA SZKOLNEGO I WYCHOWAWCZEGO W ROZWIĄZYWANIU PROBLEMÓW SZKOLNYCH, ZDROWOTNYCH I WYCHOWAWCZYCH

POZ - Opieka profilaktyczna nad dzieckiem w środowisku szkolnym i wychowania

Nauka w szkole stawia przed dzieckiem wiele różnorodnych i stałe zmieniających się zadań, których wykonywanie podlega ciągłemu ocenianiu, zwykle w atmosferze rywalizacji. Stopnie szkolne, opinie nauczycieli, porównywanie z rówieśnikami wpływają na kształtowanie obrazu siebie, samooceny i poczucia własnej wartości.

Problemy szkolne mogą być związane ze szkołą jako instytucją kształcącą jak i środowiskiem społecznym.

1. PROBLEMY SZKOLNE

Jednym z problemów jaki może się pojawić u dzieci i młodzieży to trudności w przystosowaniu się uczniów do szkoły. Problemy te mogą pojawić się szczególnie w sytuacjach „progowych”: rozpoczęcie nauki w szkole, przejście z nauczania początkowego do przedmiotowego (IV klasa) i rozpoczęcie nauki w gimnazjum oraz szkole ponadgimnazjalnej. Na każdym z tych progów, zmieniają się warunki i metody nauczania, wymagania szkoły i obciążenia ucznia oraz jego środowisko społeczne. Do zmian tych uczeń musi się przystosować. Osiągnięcie stanu równowagi wymaga czasu, różnego dla różnych osób, a proces przystosowywania się ma różne fazy. U niektórych dzieci mogą pojawiać się, zwłaszcza w pierwszym okresie (zwanym fazą „ preadaptacji”):

negatywne zmiany w zachowaniu (płaczliwość, lęk, złość, zmiany nastrojów, przygnębienie) lub zmiany pozytywne (wzrost samodzielności, pewności siebie, obowiązkowości);

różnorodne dolegliwości o charakterze psychosomatycznym (bóle głowy, brzucha, zaburzenia snu, łaknienia), będące bardzo często przyczyną zgłaszania się po pomoc do pielęgniarki lub higienistki szkolnej.

Po drugie występują trudności w uczeniu się. Termin ten odnosi się do dzieci, u których występuje zespół następujących cech :

przeciętny lub ponad przeciętny poziom rozwoju umysłowego,

specyficzne trudności w opanowaniu i stosowaniu umiejętności mówienia, czytania, pisania, rozumienia oraz umiejętności matematycznych,

dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego, czego najczęściej przyczyną jest mikrouszkodzenie tkanki mózgowej.

Uważa się ,że główną przyczyną tych trudności są uszkodzenia ośrodkowego układu

nerwowego i mogą one współwystępować z innymi zaburzeniami tj.:

nadpobudliwość psychoruchowa,

obniżenie sprawności manualnej,

zaburzenia koordynacj i wzrokowo-przestrzennej,

trudności w nauce czytania i pisania ( dysleksja i dysgrafia),

zaburzenia rozwoju słowno -pojęciowego.

1