Pod wpływem Raportu Brundtland, w roku 1989 Zgromadzenie Ogólne ONZ zdecydowało się zwołać konferencję poświęconą w całości zagadnieniom środowiska naturalnego i dalszego rozwoju ekonomicznego, a więc de facto rozwojowi zrównoważonemu. Konferencja ta odbyła się w 1992 roku w Rio de Janeiro.
Szczyt Ziemi (Rio de Janeiro, 1992) - Agenda 21
„Nigdy nic będzie tak wiele zależało od tego, co zrobicie bądź nie zrobicie tutaj - dla siebie samych, dla innych, dla swoich dzieci i wnuków, dla planety -dla życia w każdej niezależnej formie.
Tymi słowami zakończył swoją mowę inauguracyjną Sekretarz Generalny ONZ, Boutros-Gali. Znamienne to słowa, bo wskazują, że aktywna postawa wobec degradacji środowiska nic jest z moralnego punktu widzenia opcją. Jest ona imperatywem.
Konferencja zorganizowana przez ONZ w Rio de Janeiro w dniach 3 14
czerwca 1992 roku stała się punktem kulminacyjnym starań mających na celu „pojednanie” rozwoju gospodarczego i ładu ekologicznego, bynajmniej teoretycznie. Wszelkie dotychczasowe inicjatywy miały charakter w dużej mierze lokalny, natomiast Konferencja Narodów Zjednoczonych na Temat Środowiska i Rozwoju, potocznie nazywana Szczytem Ziemi, zgromadziła przedstawicielstwa 172 państw (w tym 108 przywódców państw lub rządów) oraz około 2400 przedstawicieli organizacji pozarządowych, co zapewniło problemowi należytą uwagę. To właśnie w Rio de Janeiro po raz pierwszy zdefiniowano i uznano za palący problem utrzymania zróżnicowania biologicznego życia na naszej planecie.
Celem spotkania było powstrzymanie nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych i zanieczyszczenia planety. Zwrócenie uwagi, że zarówno problemy krajów biednych, jak i nadmierna konsumpcja krajów bogatych wpływa
Eart Summit openiny speach, wvMAin.org/geninfo/bp/enviro.html [dostęp 25-11-2003]