wentylacja 5

wewnętrznych. Wyloty przewodów ponad dachem powinny znajdować się w strefie, w której nie występują nadciśnienia powodowane naporem wiatru oraz zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi. Dopuszczalne jest odchylenie pionowych przewodów wentylacyjnych do 30° od pionu. Górna krawędź otworu łączącego pomieszczenie wentylowane z pionowym przewodem wentylacyjnym nie powinna znajdować się w większej odległości niż 15 cm od sufitu. Dla poprawnego działania wentylacji grawitacyjnej okna i drzwi powinny mieć szczelność zapewniającą wymaganą infiltrację określoną normą PN-91/ B-020020 lub otwory (nawiewniki) umożliwiające doprowadzenie powietrza do pomieszczeń wentylowanych. Nawiewniki powinny posiadać regulację strumienia, natomiast powietrze doprowadzone - możliwość podgrzewania, np. przez grzejnik centralnego ogrzewania (nawiewnik umieszczony nad grzejnikiem).

AERACJA

Aeracja jest to wymiana powietrza w pomieszczeniu uzyskana dzięki różnicy ciśnienia powietrza na zewnątrz i wewnątrz powstałej w wyniku różnicy temperatury i działania wiatru. Stosując aerację, można zapewnić wymianę z góry ustalonego strumienia objętości powietrza wentylowanego, z możliwością jego regulacji zależnie od warunków atmosferycznych (temperatury powietrza, kierunku i prędkości wiatru) panujących na zewnątrz budynku. Aerację najczęściej stosuje się w zakładach przemysłowych do odprowadzania nadmiernych zysków ciepła wytworzonego w procesach technologicznych.

Otwory doprowadzające powietrze umieszcza się na poziomach (rys. 16):

• używane w lecie - na wysokości strefy pracy, tj. poniżej 2 m,

• używane w zimie i w okresie przejściowym - na wysokości 5-7 m od podłogi (zapewnia to ogrzanie powietrza zewnętrznego zimnego w czasie „opadania - dopływu” do strefy pracy).

Otwory wywiewne umieszcza się w świetlikach o odpowiedniej budowie lub, rzadziej, w świetlikach dachowych. Muszą one posiadać przepustnice żaluzjowe do regulowania strumienia unoszonego powietrza.

zima    LATO

Rys. 16. Schemat działania aeracji.

Na poprawność działania aeracji mają wpływ:

•    kierunek i prędkość wiatru wiejącego względem budynku i umieszczanych otworów aeracyjnych. Jeżeli np. po stronie nawietrznej wieje wiatr, istnieje groźba nawietrzania pomieszczenia przez wywietrzniki. Powoduje to zaburzenia wentylacji. W tym przypadku powinny być od strony nawietrznej zamykane lub przymykane wywietrzniki lub żaluzje (przysłony).

•    konstrukcja i umieszczenie otworów nawiewnych i wywiewnych względem umieszczonych w pomieszczeniu źródeł ciepła (liczba naw, forma i profil dachu itp.).

Skuteczność działania aeracji wymaga, przy prawidłowym zaprojektowaniu, ścisłego stosowania planu aeracji, tzn. postępowania zgodnie z wytycznymi opracowanymi ma podstawie badań przepływów powietrza w pomieszczeniu przy różnych warunkach atmosferycznych i intensywności promieniowania źródeł ciepła. Realizacja planu aeracji może odbywać się przez okresowe otwieranie i przymykanie otworów aeracyjnych przez odpowiednie służby zakładu lub przez automatyczne sterowanie urządzeniami zamykania i otwierania. W pierwszym przypadku służby zakładowe muszą śledzić warunki atmosferyczne i realizować odczytane z planu aeracji odpowiednie dla zysków ciepła otwarcie otworów wentylacyjnych. W drugim przypadku nastawy odbywają się automatycznie, a informacja o warunkach atmosferycznych i zyskach ciepła podawana jest urządzeniom sterującym przez rozmieszczone na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń pracy czujniki.

Aeracja jest prostą i tanią metodą wentylowania halowych pomieszczeń, szczególnie w zakładach, w których powstają duże ilości ciepła. Aby działała jednak skutecznie i poprawnie, urządzenia sterujące i nastawcze muszą być utrzymywane w należytym stanie, a służby zakładowe muszą spełniać zadania wynikające z planu aeracji.

WENTYLACJA MECHANICZNA

SYSTEM WENTYLACJI MECHANICZNEJ

W wyniku działania wentylacji mechanicznej wymiana powietrza w pomieszczeniu następuje na skutek działania wentylatorów, lub rzadziej, ejektorów. Wytwarzana wentylatorem duża różnica ciśnień w przewodach rozprowadzających powietrze służy do:

•    pokonania oporów strat procesu wywietrzania,

•    uniezależnia proces ten od wpływów atmosferycznych,

r

59