Zdj�cie157 (2)

•u, w wypadku gdy kommUrt czy np pncdmowi v charakter chwytu wwimyltlnu)ic<fi, gdy apo>

;    — przypuśćmy — o okolkmaidMb ndnzhu—

r, (taitfo rękopisu, który Jod iiuśftteiym Matem L*. Wówcioa. Mturtkik. podmiot mówiący Ukiefo włącza etą — np. w charakteru' wydow* L#*« obrąb świat* utworu, tlbo M pal po prootu Ui incaalnym mrukirmi w oimndm tfn którogo pod Łgt mówiący roabaznagu rąkopuu rtijr mą gtowną po-HMOMąBb    "fv

Gśyhjr wtąc oowrt i tytuł, i mottu* ł kumnUart — aamąy ś> Hipotetycznego utuiinu — do utworu m ^ mdy» kytyby. |nk pą wydaja, włośnio śiodmn obacoodr v

0    >OM!0M|b mkwij To oo m to rtommly joot dprokoląj — pata •araauotnymt stylizacjami — ■ Mpmdm. On, o nio ktoś wewnątrz utworu, ktoś aguamony .ponad' pośnuion mówiącym. ICosUur* won ■wyolkki wyuuomouo okowity wiąar kUk tlMkn lrtarorśtnu. m tąmy tek jednak z kima obok pUMU mówtąoogo obecnym w utworor. łocz albo

1    padaunlwn litom k ia (tytuł, komentarz). albo wprost t oam ooobowym (motto)* Świadczy to o wycina, b dpaudmby a nto pat ktoś t zewnątrz, nadaw -ut Bwwuątza.

i I ta jadł woźna tdflfryrt dy *ku*j i wokół tnaUarji badawczych utworu litorocktofo. PuąłtbUAK twlodo-tśn ar jte za wszytko, no zawarto w dmb. azot _t "buioćnakyjpśBiwi I    ktnrrgo kompataocjt

dap^y nadaaornomu. caoaam wiącz humurystycznoBiu lumam. kk )zot oo odpowiedzialny (pooa szczegół* t$m wypadkami) am u rodzaj uiytofo w utworoo ^mn, ant za to. km on mm IB nar mówiąc jat ^rm«flta(| 3    darła* 1 u ta, i u wuyo* |

U t otwarto odpowiedzialny jarl MM B * »»•

MM idrr w SB tu Hfl (ago « dzirt*. w rob pat’