20.
1. bene; częścią mowy, która określa czasownik, jest zawsze przysłówek, dlatego buono jako przymiotnik nie może spełniać tej funkcji.
2. viene albo verra: w mowie zależnej w języku włoskim nie używa się form trybu łączącego, dlatego czasownik venga, będący formą tego trybu utworzoną od ven/re, został w omawianym zdaniu użyty nieprawidłowo.
3. Stasera albo Questa sera; podobnie powstają określenia: stamattina/questa mattina, stanotte/questa notte, ale: oggi po-meriggio.
*♦ Opinie na temat pogody znajdziesz w teście 23.
Użycie czasów imperfetto i passato prossimo zostało omówione w teście 7.
Chcąc przetłumaczyć czasownik „odwiedzać" na język włoski, musimy wybrać jedną z kilku różnych możliwości: andare a trovare - iść odwiedzić kogoś, ven/re a trovare - przyjść odwiedzić kogoś, farę visita a qu - złożyć komuś wizytę. Istotna przy wyborze jest pozycja mówiącego, który może wystąpić w roli odwiedzanego lub odwiedzającego:
Quando vieni a trovarmi? - Kiedy mnie odwiedzisz/przyj-dziesz mnie odwiedzić?
Sono andata a trovare Luciano. - Odwiedziłam/Poszłam odwiedzić Luciano.
Carla e andata a trovare suo zio. - Carla odwiedziła/Poszła odwiedzić swojego wujka.
Jeśli mówimy o wizycie u lekarza, zwiedzaniu miasta lub muzeum, sięgamy po zadomowione w naszym języku, acz spolszczone, słowo visitare:
II medico visita il malato. - Lekarz bada chorego. visitare una citta / un museo - zwiedzać miasto/muzeum
Loro to zaimek dzierżawczy w 3. osobie liczby mnogiej. Zawarta jest w nim informacja, że osób posiadających to, co nazywa rzeczownik, jest zawsze więcej niż jedna. Na liczbę i rodzaj rzeczy posiadanej wskazuje rodzajnik: la mia casa -mój dom.
le sue case - jego, jej, Pańskie domy
la loro casa - ich (Państwa, Pań, Panów) dom
le loro case - ich (Państwa, Pań, Panów) domy
Więcej o chiedere i dopełnieniu dalszym znajdziesz w teście 4.
Troppo oznacza „za bardzo", „za dużo", „zbyt wiele", czyli jego znaczenie bliskie jest znaczeniu molto. Zatem użyta w zdaniu kombinacja molto troppo jest pleonazmem i brzmi jak polskie masło maślane.
\ i /
Pć
Wyjaśnienie do punktu 4:
Zdanie warunkowe stanowi najczęściej człon podrzędny zdania złożonego zwanego okresem warunkowym. Rozpoczyna je spójnik se. Za pomocą zdania warunkowego mówi się o czynnościach, których realizacja zależna jest od jakiegoś warunku, o pragnieniach i życzeniach, których spełnienie jest praktycznie niemożliwe. Rozważania o nich są zatem czysto teoretyczne.
zdanie warunkowe zdanie główne
se + imperfetto + condizionale presente I
Se avessi piu tempo, dormirei di piu.
Gdybym miał więcej czasu, spałbym dłużej.
Se fossi ricco, farei tanti viaggi.
Gdybym był (został) bogaty, podróżowałbym dużo.