0000019 2

28 KINEZYTERAPIA

(np. kikut kończyny po amputacji). Jej celem jest możliwie pełne przywrócenie utraconych funkcji lub uruchomienie mechanizmów kompensacji lokalnej, które zastąpią te utracone. Kinezyterapia miejscowa nie oddziaływuje na wydolność ogólnoustrojową. Podczas typowych dla niej ćwiczeń pracuje nie więcej jak 30% ogólnej masy mięśniowej, a częstotliwość skurczów serca i oddechu nie powinna ulec istotnemu zwiększeniu, chyba że ze względów emocjonalnych.

KINEZYTERAPIA O DZIAŁANIU OGÓLNYM - wykorzystuje się w niej do ćwiczeń zdrowe, nie objęte procesem chorobowym części ciała i narządy (na ogół). Jej podstawowym zadaniem jest przywrócenie funkcji niesprawnych w wyniku choroby narządów organizmu. Te zadania realizuje się najczęściej dzięki kompensacyjnym przerostom wszystkich składowych wydolności ogólnej co w zasadniczy sposób decyduje o końcowych efektach leczenia. To przez tę składową kinezyterapii, fizjoterapia jest bardzo mocno zespolona z kulturą fizyczną (ryc. 4. 5).

Ryc. 4. Sport „sprawnych inaczej” jest specyficznym polskim wyróżnikiem koncepcji rehabilitacji medycznej. Za pomocą tego typu środków oddziaływuje się na kompensację ogólną i postawę psychiczną pacjentów.

METODY KINEZYTERAPEUTYCZNE - to dostosowanie dokładnie opracowanych schematów i postępowań oraz wzorców ruchowych do leczniczych potrzeb określonych jednostek chorobowych czy jednorodnych pod względem

Ryc. 5. Zawody sportowe „sprawnych inaczej". Podnoszenie ciężarów. Polscy sportowcy dzięki osiąganym wynikom należą od lat do ścisłej światowej czołówki. Sukcesy zawdzięczają swojej pracy oraz temu. ze polscy fizjoterapeuci są szkoleni w wyższych szkołach wychowania fizycznego. W przedstawionej powyżej systematyce sport niepełnosprawnych (z oczywistych względów) przyporządkowany jest kinezyterapii ogólnousprawniajacej.

Ryc. 6. Metoda PNF. Wzorzec zgięciowy dla tułowia sterowanego dołem. Od metody PNF (z ang. proprioreceptive neuromuscular facilitation) rozpoczął się rozwój metod kinezyterapeutycznych opartych o doskonałą diagnostykę neurologiczną I znaczące związki z ćwiczeniami, z ruchem szeroko rozumianym.