0000022(2) 2

344 K1NEZYTI

20. Przywodzenie (P).

W tej samej pozycji wyjściowej należy wyprostowany w stawie międzyp_a<> liczkowym kciuk przywieść dokładnie w płaszczyźnie czołowej do palca dmj giego. Dlatego ręka podczas badania musi powierzchnią dłoniową ściśle przy. legać do podłoża, na którym spoczywa. Przy spełnieniu tego warunku kciuk powinien okolicą stawu międzypaliczkowcgo przylegać do drugiego palca na wysokości stawu śródręcznopaliczkowcgo. Ze względu na mięśnie kłębu kciuka i palca drugiego ustawia się on w pozycji - przy wiedzenie (-15°), (-30°).

Szacunkowe normy zakresów ruchów:

(czynny)    (bierny)

(-15°) - (-30°)    (-15°) - (-30°)

We wszystkich przedziałach wieku i w obu zakresach ruchów wartości rzeczywiste i szacunkowe są zmienne w podanym przedziale. Wielkość ujemnego zakresu ruchu przywiedzenia zależy nie od wieku, ale od masy mięśniowej kłębów dwóch pierwszych palców.

Zapis systemem SiTR szacunkowych norm zakresów ruchów odwodzenia i przywodzenia w stawie nadgarstkowo-śródręcznym kciuka.

I	F	(85-90)-30-0	- 90-30-0
II	F	85-30-0	- 85-30-0
III	F	80-30-0	- 80-30-0

Staw śródręczno-paliczkowy kciuka

21. Zgięcie (Z).

Pozycja wyjściowa - ręka stroną grzbietową leży na podłożu. Stabilizacja pierwszej kości śródręcza. Oś obrotu kątomierza zgodnie z osią strzałkową stawu śródręczno-paliczkowego. Ramię nieruchome kątomierza ułożone wzdłuż osi długiej pierwszej kości śródręcza, ruchome wzdłuż osi długiej paliczka bliższego kciuka. Porusza się ono z tym członem palca pierwszego podczas pomiaru. Należy dopilnować, by kciuk zginał się w płaszczyźnie czołowej wsuwając się na powierzchnię dłoniową ręki. Ruch ten musi się odbywać razem z przy wiedzeniem (ryc. 337).

Szacunkowe normy zakresów ruchów:

(czynny)    (bierny)

I    przedział    18-40    lat    55°    -    (55-60°)

II    przedział    41-60    lat    (50-55°)    -    55°

III    przedział    61-85    lat    45°    -    (45-50°)

Ryc 337 Ręka prawej kończyny górnej ułożona grzbietową stroną na podłożu. Zaznaczono osie stawów: śród-ręczno-paliczkowego (I) i międzypaliczkowego (II) oraz osie długie I kości śródręcza (1). paliczka bliższego (2) i paliczka dalszego (3). które wyznaczają topografię pomiarów zakresów ruchów zgięcia i wyprostu kciuka.

22. Wyprost (W).

Pozycja wyjściowa - ręka i przedramię stroną dłoniową leżą na podłożu. Stabilizacja pierwszej kości śródręcza. Oś obrotu kątomierza zgodnie z osią strzałkową stawu śródręczno-paliczkowego. Ramię nieruchome kątomierza ułożone wzdłuż osi długiej paliczków kciuka. Jeżeli oba ramiona kątomierza tworzą linię prostą, znaczy to, że w w. stawie wyprost jest w normie i wynosi 0°. W wielu przypadkach podczas badań spotkano sytuację, w której obserwowało się przeprost. Spostrzeżenia te dotyczą szczególnie kobiet w młodszych przedziałach wiekowych. Ponieważ nie ma to wpływu na funkcję pierwszego palca i ręki. nic mierzono tych wielkości. W żadnym przypadku nie spotkano się z ograniczeniem wyprostu w obrębie tego stawu.

Szacunkowe normy zakresów ruchów:

(czynny)    (bierny)

0° 0°

We wszystkich przedziałach wieku i w obu zakresach ruchów wartości szacunkowe są takie same.

Zapis systemem SFTR szacunkowych norm zakresów ruchów wypr°^{stu 1} zgięcia w stawie śródręczno-paliczkowym kciuka:

I	F	0-0-55	0-0-455-60)
II	F	0-0-(50-55) -	0-0-55
III	F	0-0-45	0-0-445-50)