0000027(1)

Aultacja

mi

można bagatelizować Stwierdzenie drżeń mięśniowych u badanego. Potwierdzeniem moich spostrzeżeń o występowaniu niekiedy drżeń mięśniowych u ludzi zdrowych jest praca Reeda i Kurlanda (1963) pt. „Drżenia mięśniowe w zdrowej populacji"; są to szybkie szarpnięcia (zrywy mięśniowe) przypominające drżenia mięśniowe. Autorzy stwierdzili drżenia tego rodzaju u 70% personelu lekarskiego zbadanego w liczbie 539.

W roku 1962 opublikowałem w Księdze Jubileuszowej budo van Bo- -^lu gacrta proste sposób badania drżenia mięśni. kied\ nie są one jeszcze dostrzegalne okiem. Zwykłym fonendoskopem wysłuchuje się szmery mięśniowe. Należy słuchawkę przyłożyć mocno do brzuśca mięśni. Słychać wówczas od czasu do czasu, gdy zjawia się drżenie, szmery o różnej intensywności i długości lub też szmery regularne. Udało mi się stwierdzić auskultacyjnie drżenie mięśniowe w chorobie Unvcrricht-Lundborga, co potwierdziło dopiero badanie clektromiograficzne. Należy odróżniać szmery powstałe z drżenia mięśni lub z drżenia parkinsonowskiego od szmerów naczyniowych. Auskultacja mięśni znana jest dobrze w chorobach wewnętrznych.

Ruchy mimowolne

Oglądając kończyny górne, ale zarazem tak samo i dolne oraz całe ciało, zwracamy uwagę, czy nic występują u chorego ruchy mimowolne, tzw. hiperkinczy. Najlepiej daje się to spostrzec, gdy chory spokojnie spoczywa na kozetce na wznak, a potem z kolei na brzuchu. Jeśli zaobserwujemy najmniejszym niepokój ruchowy, polecamy choremu wyciągnąć przed siebie kończyny górne, wówczas łatwiej jest określić rodzaj ruchów mimowolnych. Poza tym, jak to zobaczymy później, zawsze polecamy badanemu wykonywać określone ruchy dowolne, co pozwala ustalić, czy pewne zaburzenia ruchowe mają charakter statyczny (w spokoju), czy też kinetyczny iw ruchu). Odróżniamy liczne rodzaje hiperkinez (ruchów mimowolnych), których charakterystykę podaję w innym miejscu. Tutaj wymienię tylko pokrótce ich typy. Są to ruchy pląsawicze — (szybkie, przypominające ruchy dowolne, karykaturalnie zniekształcone, obejmujące cale grupy mięśniowe;, atetotycznc (powolne, robaczkowe), hemiba-liczne rozległe, obrotowe, rzutowe, o wielkiej amplitudzie, przypominające ruchy rzutów piłką), torsyjne skręcające wokół podłużnej osi ciała), miokloniczne szybkie, nieregularne, nagłe skurcze poszczególnych mięśni, ich części albo całych grup. przypominające skurcze mięśni po podrażnieniu prądem przerywanym, bez efektu ruchowego), spazmy mięśniowe oraz tiki dłużej utrzymujące się skurcze określonych, stale tych samych mięśni, organiczne lub nawykowe, powodujące ruchy proste lub złożone), myokimiae (powolne, faliste ruchy mięśni pod skórą), drżenie parkinsonowskie szybkie, rytmiczne drżenie w spokoju, zwłaszcza palców, o średniej amplitudzie, znikające chwilowo przy ruchach dowolnych, pigułkowe), drżenie w chorobie Wilsona (w początkowych okresach ryt-

127