z kończyn dolnych. Niekiedy odruchy ścięgnowe stają się wahadłowe kilkakrotne wychylenia).
Obecnie przystępujemy z kolei do badania ruchów czynnych kończyn górnych oraz ich siły mięśniowej.
Ruchy czynne i siła mięśniowa
Ruchy czynne badamy, polecając choremu wykonywać ruchy kończynami we wszystkich stawach, poczynając od stawów dużych oraz zwracając uwagę, na sprawność ruchów, ich szybkość i zakres. Następnie dla
Ryc. Gl. Hipotonia mięśni.
przekonania się o tym, czy nic zachodzi dyskretny niedowład jednej kończymy górnej polecamy choremu powoli unosić kończyny, a potem utrzymywać, je w spokoju wyciągnięte przed siebie przy zamkniętych oczach, po czym powoli kończyny opuścić. W razie istniejącego nieznacznego niedowładu zauważymy następujące 3 objawy: 1) kończyna niedowładna unosząc się opóźnia się w porównaniu z kończyną zdrową;
2) przy utrzymywaniu wyciągniętych obn kończyn niedowładna nieznacznie opada lub jest niżej ustawiona.
3) przy opuszczaniu kończyn kończyna niedowładna szybciej opuszcza się. Są to objawy niezmiernie ważne, bowiem zależy nam zawsze na wykryciu początkowych objawów chorobowych w tym okresie. kied\ chory nawet nie zdaje, sobie z nich
sprawy. Niedowład znaczniejszego stopnia rzuca się sam w oczy zarówno choremu, jak i badającemu.
Badanie siły mięśniowej jest dalszym etapem w wykrywaniu niedowładów kończyny lub poszczególnych jej mięśni. Najlepiej zaczynać badanie to od polecenia wykonania uścisku ręki. Zazwyczaj u praworęcznych uścisk ręki prawej jest nieco silniejszy. Można też polecić choremu zacisnąć obie ręce silnie w pięść, starając się z kolei wbrew oporowi wyprostować jego palce. Pozwala to od razu na zorientowanie się, czy zachodzi osłabienie jednej kończyn}. Silę w innych stawach badamy, polecając choremu wykonać ruch, a zarazem przeciwstawiając się mu czynnie, np. ruch zgięcia i prostowania, przywodzenia i odwodzenia itd. Można też. starać się wykonać jakiś bierny ruch kończyną chorego wbrew jego oporowi. Szczegółowe badanie siły i niedowładu, względnie porażenia pojedynczych
130