0000041 2

0000041 2



Przy tuk określonych etapach i funkcji celu równej długości łaiV-cucho. nietrudno wykazać opołnlenle warunku Oelleana 1 tym ea -ey* uzotednlć tooretycznle nostępujęcy algorytm.

Algoryta wyznaczenia łańcucha najkrótszego £(xp,xk)i

1° Wlerzchołok xP oznaczaay cecho c ■ 0.

2° Dlo kaZdogo wierzchołka x ocechowanego cecho c ■ k, cechu-jeay wezyetkle nieocechowane do tej pory i przyległe do x wierzchołki cecho c ■ k ♦ 1.

DoZoli Jeszcze lstnlejo nieocechowane wierzchołki epójne z xp, to powtarzany punkt 2°.

3° Poczynajoc od wierzchołka końcowego X*1, który ma cechę c • 1. wybleromy dla kożdogo wierzchołka x o cesze c • k dowolno. Jedno gałę*. 1oczqcq ten wierzchołek z wierzchoł-klea o ceeze c ■ k - 1.

Clog wybranych w ten epoaób gałęzi 1 lncydontnych z nimi wierzchołków okrośla łańcuch najkrótszy



L

Uługodć tego łońcucha 1 jost równa wartoóci cechy wierzchołka x .

Długość łońcucho najkrótszego •£(Bin(xxk) ®oZomy traktować Joko odległość wierzchołka xk od wierzchołka xp, a saa łańcuch jako nojkrótsze polęczonle między tymi wierzchołkami. Zau-woZay, Ze opisany wyZej algoryta wyznacza wszystkie najkrótsze połęczenla wierzchołka xP z pozostałymi, spójnymi z wierzchołkiem xp, wierzchołkami grafu.

Dla wyznaczonla tych połęczoń naleZy procedurę punktu 3° zastosować dla każdego ocochowanego wierzchołka, to znaczy wybrać dla każdego ocechowanego wierzchołka cechę c ■ k jednę gałęZ, łęczęcę ten wierzchołek z wierzchołkiem ocechowanym cechę c »

• k - l. Zbiór wybranych gałęzi określa graf częściowy naj -krótozych połęczeń z wierzchołkiem xp.

Przykład 5.1

Za pomocę opisanego algorytmu, wyznaczymy najkrótsze po -łęczenla wierzchołków z wierzchołkiem x7 w grafie przodstewlo-nye na rys.5.1.

Ryt.5.a

Wartości cech oznaczono llczbaai przy wierzchołkach, a wybrane w punkcie 3° olgorytnu gałęzie pogrubiono.

Warto zauważyć, że może istnieć wiele różnych grafów czyścio -wych, określejycych najkrótsze połyczenia z wybranym wierzchołkiem *P.

5.5. Metryka grafu (hipergrafu)

Długości najkrótszych łańcuchów mogy stanowić metrykę zbioru wierzchołków grafu (hipergrafu).

Oznaczymy

1 [^ain^x'yj] gdy x,y spójna °® gdy x,y nie ey spójna

Funkcja f spełnia własności metryki

ł° ?(*.y) ■ 0 <■* * ■ y

2° A?(*.v) ■ p(y.*)

3° A p(*.y) ♦ p(y.*) > ?(*.*)

*>y.*

61


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Slajd10 5 Wprowadzenie do badań operacyjnych - funkcja celu Zbiór D wyznacza się po określeniu warun
Zad. 20. programowanie liniowe Znajdź metodą simpleks maksimum liniowej funkcji celu F(x) przy linio
1.1. Modelowanie problemów decyzyjnych (określenie funkcji celu, kryterium wyboru, warunków
4.    Uruchomić program i skontrolować poprawność jego funkcjonowania. W celu określe
DSC61 3. Wektor współczynników przy funkcji celu w jednym zadaniu staje się wektorem wyrazów w
strukturze PD w celu jego przydatności do regulacji położenia przy spełnieniu określonych warunków t
bsi 3 Skanowanie portow ma na celu: wykrycie wersji oprogramowania określonej usługi funkcjonującej
294 295 294 Programowanie wypukłe i kwadratowe Rysunek 6.5 kierunku wzrostu funkcji celu określamy p
Image283 można określić warunki i funkcje generacji i propagacji przeniesienia. Jeśli A% — 0 i Bt =
img298 Obecnie wszystkie zmienne niebazowe mają dodatnie kryterium simpleks, a więc wartości funkcji
socjo7 (2) a.    .. .wiele funkcji w celu ocbrony praw jednostek b.    
•    biegunowe, zwane polarnymi (pracują przy jednym określonym kierunku doprowadzone
6 Wiele wcięć równocześnieWcięcia określają strukturę funkcji oraz całego programu: #

więcej podobnych podstron