Odruch
O ppenheimn
Odruch Oppenheima: mocne uciskanie kciukiem przyśrodkowej powierzchni piszczeli od góry do dołu mchem posuwistym powoduje toniczne grzbietowe zgięcie palucha. Jest to odruch patologiczny pirami-dowy, występujący na ogół rzadziej aniżeli inne odruchy piramidowe. Nabiera szczególnego znaczenia rozpoznawczego w przypadkach, w których zjawia się w odosobnieniu, bez innych odruchów patologicznych, nieraz nawet bez odruchu Babińskiego. Posiada niewątpliwie większą wartość kliniczną aniżeli odruch Mrndla-Bećhtercwa, daleko mniejszą natomiast od odruchu Rossolimo.
Odruch Mendla -łhćhtcu. iv a
Odru c h M endl a-B c c h t e r e w a odruch stępowo-paliczkowe lub grzbietu stopy, ryc. fil : uderzenie młotkiem w boczną część grzbietu stopy na poziomie kostki 1V i V śródstopia f co odpowiada kości sześciennej i kości klinowej) - powoduje zgięcie podeszwowe palców. Jest
Ryc. 81. Wywoływanie ruliilihn McMKlIa-Bcrhlcreu a
to również odruch rozciągowy, miotalyczny. Odruch Mendla-Bet hterewa ma daleko mniejsze znaczenie aniżeli odruch Rossolimo. Zdarza się u osób zdrowych: zaliczają go też do utajonych odruchów fizjologicznych, wyzwalanych w razie wzmożenia napięcia mięśniowego. Występuje zazwyczaj wyraźnie w przypadkach uszkodzeń dróg piramidowyrh. w któnch inne odrucln patologiczne, jak odruch Babińskiego lub Rossolimo, są bardzo wydatne.
W cmienione powyżej 5 odruchów z kończyn dolnych stanowią podstawowe odrucht patologiczne i wchodzić winny w zakres rutynowego Ini-dania fizycznego układu nerwowego.
Istnieją liczne inne odruchy patologiczne, które bądź to zmierzają do wywołania odruchu Babińskiego w inny aniżeli podany przez Babińskiego sposób klasyczny, bądź leż są wynikiem rozszerzonej strefy odrucho-
170