r
tężenia promieniowania jonizującego). Na zależności tej oparta jest jedna z metod dozymetrycznych pomiaru dawek promieniowania y i rentgenowskiego. Po napromieniowaniu badanym promieniowaniem klisze (błony) te bada się fotometrycznie, określając stopień ich zaczernienia. Przez porównanie z kliszami wzorcowymi (napromieniowanymi określonymi dawkami promieniowania) można określić dawkę promieniowania, która to zaczernienie spowodowała.
W przypadku gdy cząstka naładowana porusza się w jakimś ośrodku, w którym tzw. prędkość fazowa światła cjn (n — współczynnik załamania dla danego ośrodka) jest mniejsza od prędkości v poruszającej się cząstki, obserwuje się świecenie. Zjawisko powyższe zwane efektem Czerenkowa posłużyło również do detekcji promieniowania. Pomijając
Ryc. 1.21. Ślady cząstek a atomów promieniotwórczych w kliszy jądrowej.
Ryc. 1.20. Makroautoradiogram rośliny. Nierównomierne zaczernienie kliszy spowodowane zostało różnym rozkładem radioizotopu w roślinie.
Ryc. 1.22. Ślady powstałe w wyniku rozbicia jądra atomu ciężkiego w emulsji.
4 — Podstawy biofizyki 49