0000089(1)

szlaku wzgórzowo-korowego (tractus thalamo-corticalis), występuje nie-doczuliea lub znieczulenie na przeciwległej połowie ciała. Zaburzenia czucia są wtedy bardziej nasilone w odcinkach odsiebnych kończyn aniżeli dosiebnych. Przeważnie wspomniane zaburzenia czucia towarzyszą niedowładowi lub porażeniu połowiczemu, ognisko chorobowe bowiem sięga również nieco ku przodowi, uszkadzając zarazem drogi piramidowe.

Zespół ..caire-piur ren.sitif”

Jeśli natomiast ognisko chorobowe rozprzestrzenia się wręcz przeciwnie kn tyłowi na najbardziej tylny odcinek torebki wewnętrznej, wówczas porażone zostają jednocześnie drogi słuchowe i wzrokowe, biegnące do kory płata skroniowego i potylicznego, wynikiem czego jest wystąpienie znamiennej triady, na którą składają się: znieczulenie połowicze, niedowidzenie połowicze jednoimienne i przemijająca głuchota jednostronna, a niekiedy nawet zniesienie węchu i smaku po tej stronie. Miejsce to w tylnym biegunie tylnego ramienia torebki autorzy francuscy nazywają ,,carrefour sensitif”.

/oburzenia czucia w uszkodzeniach wzgórza wzrokowego

6.    Zaburzenia czucia w uszkodzeniach wzgórza wzrokowego. Wzgórze wzrokowe jest niejako stacją przełączeńiową dla wszystkich dróg czuciowych, tutaj bowiem, ściśle w jądrze brzusznym tylnym wzgórza (nucleus renlralis posterior thalami oplici), skupiają się pobudzenia czuciowe, skąd przez drogi wzgórzowo-korowe dochodzą do kory. Uszkodzenie wzgórza wzrokowego powoduje znieczulenie na wszystkie rodzaje czucia Całej przeciwległej połowy ciała, w stopniu większym — czucia głębokiego (asłereognosis, ataxia), w mniejszym czucia bólu i temperatury, najmniej czucia dotyku; nadto bóle tzw. talamiczne, o charakterze hiper-patii, napadowe, niezwykle silne, nie poddające się wpływowi środków przeciwbólowych, rozprzestrzeniające się na tę połowę ciała.

Zaburzenia czucia w uszkodzeniu kory Czuciowej mózgu

7.    Zaburzenia czucia w uszkodzeniach pól czuciowych kory mózgowej pól 3 i 1 i 2) w obrębie zakrętu środkowego tylnego (gyrus centrali*

posterior). W korze tego zakrętu reprezentowane jest czucie poszczególnych odcinków przeciwległej połowy ciała w sposób uporządkowany, a mianowicie, idąc od dołu do góry: gardła i języka, wyżej — twarzy, jeszcze wyżej kolejno — szyi, ręki, przedramienia, ramienia, najwyżej —-tułowia, uda i podudzia, wreszcie — na przyśrodkowej powierzchni mózgu w płaciku przyśrodkowym (lobutus paracentralis) — stopy i palców. Oprócz głównej masy włókien czuciowych, które biegną od wzgórza wzrokowego do kory zakrętu środkowego tylnego, mniejsza ich część dochodzi również do innych okolic kory, a zwłaszcza do kon placika ciemieniowego górnego {lobutus parirtalis superior), a nawet do ruchowego zakrętu środkowego przedniego.

\\ zaburzeniach czucia pochodzenia korowego czucie głębokie ułożenia, ruchu i wibracji; oraz dyskryminacyjne określenie nasilenia i miejsca bodźca) zakłócone są bardziej aniżeli czucie powierzchniowe : doteku, bólu i temperatury), przy czym odcinki odsiebne kończyn są bardziej dotknięte.

189