0000092(3)

PADACZKA

(EPILEPSIA )

Cechą, znamienną padaczki są napady drgawkowe. Napad drgawkowa jest wyrazem zakłócenia prawidłowej czynności mózgu i powstaje w wyniku wyładowania patologicznego komórek nerwowych. Zasadniczo wszelki napad padaczkową musi mieć podłoże organiczne w mózgu anatomopatologiczne, patobiocherniczne lub patofizjologiczne. Jednakże nie zawsze udaje się wykryć przyczynę i podstawę napadu drgawkowego. Dlatego klinicznie zwykliśmy odróżniać dwojakiego rodzaju padaczkę: 1 : tzw. padaczkę u k r \ tą, czyli skrytopochodną (epilepsja eryp-togenes), słuszniej zwaną padaczką o nieustalonej etiologii, utożsamioną dawniej, a niekiedy i dziś z tzw. padaczką samoistną (epilepsia idiopa-thica seu essentialh seu genuina) oraz 2) padaczkę objawową (epilepsia symptomatica). Do padaczki objawowej zaliczamy również, a nawet w pierwszym rzędzie, padaczkę ogniskową (epilepsia foralis).

W „padaczce samoistnej” dużą rolę przypisuje się skłonności osobniczej, która wyraża się w tzw. „gotowości drgawkowej'', tj. łatwiejszej możliwości napadowego występowania drgawek w warunkach sprzyjających raptownemu wyładowaniu komórek nerwowych.

Klasyfikacja padaczki nie jest dotąd ściśle ustalona. Cfibbsowie i Len-nox (1937—1943), opierając się na korelacji elektroencefalograficznej i klinicznej, odróżniają trojakiego rodzaju padaczkę: 1} padaczkę o napadach dużych (grand mai e pile psy), 2) padaczkę o napadach małych (petit mai epilepsy) i 3 ) padaczkę psychomotoryczną (psychomolor epi-lepsy).

Każda z tych postaci padaczki posiada swoisty zapis bioelektryczną: w'napadach dużych (grand rnal) elektroenccfalogram znamionuje się we wszystkich odprowadzeniach wyładowaniami złożonymi z iglic o wysokiej amplitudzie i dużej częstotliwości; w napadach małych (petit mai: wyładowania napadowe w elcktroeneefalogramic są we wszystkich odprowadzeniach symetryczne i synchroniczne oraz składają się z zespołów iglic i fal wolnych o dużej amplitudzie i częstotliwości 3 na sekundę; w napadach psychomotorycznych wyładowania w elcktroeneefalogramic mają charakter fal trapezoidalnych lub sinusoidalnych o wysokiej amplitudzie i częstotliwości 4—7 na sekundę.

Obecnie najbardziej przyjęty jest podział Penficlda i Jaspera 1947 . którzy odróżniają:

1; padaczkę mózgową . korową t ogniskową;

2) padaczkę śr<>dkowo-mózgową (centrencefaliczną):

3 ; padaczkę mózgową korową nie umiejscowioną.

Padaczka mózgowa ogniskowa posiada swe źródło w korze mózgu.

Padaczka środkow o-mózgowa eentreitcefaliczna : odnosi się do wyższej części pnia mózgu i zapoczątkowana jest w szarej istocie, posiada-

^88