0000107

szczególnie nerwu słuchowego, powodują objawy ze strony n. V oraz sąsiadujących nerwów czaszkowych (VII i VIII); do wczesnych objawów należą osłabienie lub zniesienie odruchu rogówkowego oraz zaburzenia czucia.

Nerw VII — twarzowy

(N. facialis)

Jądro nerwu twarzowego leży w tworze siatkowatym (fórmatio reti.ru-hnis grzbietowej części mostu, w jego nakrywce (tegmentum pontis)> głęboko pod dnem komory czwartej. Nerw twarzowy jest nerwem ruchowym. Ponieważ jednak z nerwem twarzowym łączy się ściśle w przewodzie słuchowym nerw pośredni Wrisberga (n. intermediuszawierając} włókna smakowe i przywspółczulne, niekiedy uważają ten ostatni nerw jako część mniejszą (partio minor) nerwu twarzowego lub jako czuciowy jego korzonek. Ośrodek korowy n. twarzowego mieści się. w dolnej części zakrętu środkowego przedniego. Unerwienie korowe górnej części twarz}, a więc mięśni czoła, nosa i okrężnego oka, jest obustronne — z obu półkul mózgowych natomiast unerwienie korowe dolnej części twarzy, a więc mięśni ust, warg, podbródka, policzka i mięśnia skórnego szyi, jest jednostronne skrzyżowane — z przeciwnej półkuli mózgu. Te ostatnie włókna, biegnąc przez torebkę wewnętrzną, ulegają skrzyżowaniu zanim dosięgną jądra n. twarzowego. Z powyższego wynika jasno, iż w razie uszkodzenia korowego ośrodka n. twarzowego, a więc dolnej części zakrętu środkowego przedniego lub włókien pirainidowych biegnących od tego ośrodka do jądra n. twarzowego w moście, porażeniu ulegną wyłącznie mięśnie dolnej poło\\^ry twarzy po stronie przeciwnej. Chory marszczy wówczas czoło mocno lub cokolwiek słabiej po stronie porażonej, natomiast nie zagłębia wcale lub niedostatecznie bruzdę nosowo-wargową przy szczerzeniu zębów; asymetria dotyczy prawie wyłącznie dolnej części twarzy. Jest to tzw. porażenie lub niedowład; nadjądrowc n. twarzowego, inaczej porażenie lub niedowład} ośrodkowe. Odmiennie rzecz się ma w tzw. porażeniu obwodowym n. twarzowego, to znaczy spowodowanym uszkodzeniem jądra n. twarzowego w moście, bądź jego korzonka śród most owego, bądź wreszcie samego pnia nerwowego. W tedy porażeniu lub niedowładowi ulegają wszystkie mięśnie mimiczne przeciwległej połowy twarzy.

Badan ;

v.. ,* . 7? rcoŁtftfg

Badanie n. twarzowego rozpoczyna się od oglądania twarzy chorego w spokoju i w czasie ruchów mimicznych, a więc podczas rozmowy z chorym. Patrzymy, czy twarz chorego jest asymetryczna, a więc czy jest zachowana równa szerokość szpar powiekowych, czy bruzd} na czole z obu stron są jednakowo za etę!) i one, cz\ fałd} nosowo-wargowe są zarysowane jednakowo, czy kąt ust nie jest z jednej stron} obniżony. Z kolei polecani} choremu wykonywać ruchy mimiczne, np. marszczyć czoło, zaciskać powieki, szczerzyć zęby, gwizdać itd. W razie porażenia lub nie-

98