Jeżeli na układ o częstotliwości własnej w0 działa siła zmienna z częstotliwością kołową to, to wykonuje on drgania wymuszone z tą częstotliwością to. Im mniej częstotliwość co różni się od częstotliwości drgań własnych co0, tym większą amplitudę mają drgania wymuszone, uzyskując maksimum dla co = co0. Mówi się wtedy o rezonansie (ryc. 11.5). Im większe jest tłumienie drgań układu, tym bardziej płasko przebiega krzywa rezonansowa.
Ryc. 11.4. Drgania tłumione. Amplituda A Ryc. 11.5. Krzywe rezonansu: a — małe
zmniejsza się wykładniczo z czasem. tłumienie; b — duże tłumienie.
Ruch falowy polega na przekazywaniu ruchu drgającego źródła fali na coraz bardziej oddalone części ośrodka stanowiącego nośnik fali. Wraz z przekazywaniem ruchu drgającego odbywa się przekazywanie energii. W tym znaczeniu fala jest szczególnego rodzaju sposobem transportu energii, odbywa się on nie przez przemieszczenie substancji, lecz przez przemieszczanie deformacji sprężystych danego ośrodka.
Fala głosowa jest falą podłużną. W najprostszym przypadku fali harmonicznej prostej każdy punkt ośrodka objętego ruchem falowym — tzw. pola akustycznego — wykonuje drgania harmoniczne proste, równolegle do kierunku rozchodzenia się fali, z tym że im dalej od źródła fali, tym bardziej opóźnione są fazy drgań. Jeżeli fala rozchodzi się w danym ośrodku z prędkością c, to zanim ona dotrze do punktu odległego o x
x
od źródła, upłynie czas t = — (ryc. 11.6). Wychylenie y punktu odległego o ,v od źródła
c
x
jest w chwili t takie samo jak wychylenie źródła (.v = 0) w chwili wcześniejszej t---. Jeżeli
źródło drga według wzoru y = A sin tor, to punkt odległy o x od źródła drga według
y = A sin to 11.7
CO*
-wyraża opóźnienie fazy punktu x w stosunku do źródła.
c
Wprowadzając długość fali X jako drogę, którą fala przebędzie w ciągu jednego
205