0000125

126

Z. Szlenk i inni

Ryc. 1. Zestawienie wyników badań: a — bóle, b — zmiany radiologiczne, c — zaburzenia narządu przedsionkowego, d — ograniczenie ruchomości, e — zmiany neurologiczne.

Tabela IV

Wyniki badania radiologicznego

Zmiany radiologiczne w zależności od poziomu w odsetkach

OCJ	U U	C, c3	c3 C6	C0 C7	C3 C6 cfi C7	bez zmian
2	10	10	55	51	25	10

Porównawcze zestawienie wyników badań przedstawia diagram (ryc. 1).

Charakterystyczne jest występowanie zespołów bólowych u wszystkich chorych. Najczęstszym objawem klinicznym są zaburzenia narządu przedsionkowego w postaci cech patologicznych zapisu eng i zawrotów głowy. Przewaga zaburzeń narządu przedsionkowego nad innymi objawami klinicznymi świadczy o dużej wrażliwości tego narządu na zmiany w ukrwieniu przez tętnice kręgowe. Fakt ten również przemawia za dużą przydatnością tego rodzaju badania w postępowaniu diagnostycznym.

Mimo że przypadki nasze stanowili chorzy z przewlekłym przebiegiem choroby, to jednak badanie radiologiczne wykazało zmiany tylko u 90% chorych. Należy przypuszczać, że wśród chorych o krótszym okresie chorobowym odsetek braku zmian radiologicznych byłby znacznie większy, tym bardziej, że u 10% chorych bez zmian radiologicznych w naszych przypadkach występowały zmiany otologiczne lub neurologiczne.

WNIOSKI

1.    Spondyloza szyjna manifestuje się jako zespół, w skład którego wchodzi wiele różnorodnych objawów klinicznych, wymagających kompleksowych, wie-lospecjalistycznych badań.

2.    W większości przypadków spondylozy szyjnej występuje korelacja radio-logiczno-kliniczna.

3.    Dużą wartość w diagnostyce spondylozy szyjnej ma elektronystagmografia.

Adres autorów: ul. Spartańska 1, Instytut Reumatologii, 02-637 Warszawa