025 3

25

3. OBLICZANIE *:_ę I KOREKTA PARAMETRÓW PRZEKŁADNI (tylko dla p >0°)

3.1.    Poleca się korzystać z przekładni o całkowitej liczbie po-skokowego wskaźnika zazębienia Zp=\,0; zp= 2,0; ... Dla wspólności z p. 2 poleca się przyjmować £0=1,0.

3.2.    Poskokowy wskaźnik zazębienia

cJ*»d₂sin/?/(7T-jn_B).

3.3.    Doprowadzenie obliczonej wg p. 3.2 wartosei Zp do war tości polecanej Zp - 1,0 wykonuje się:

3.3.1.    Według p. 1.5* 1.6 (1.5.2.1) prowadzi się dobór parametrów Z_z, p pr/y założeniach:

Zy —±1, Zy -Zy±2.

3.3.2.    Dla każdego przypadku oblicza się Zp.

3.3.3.    Otrzymane wyniki wprowadza się do tablicy

zi	= ZL-	2,	fi =	_ i Zp
Zi•	= Zy~	1,	fi" =	i ^Ł>
	=		fi	1
Zy	= ZE+l,		fi•••"	i
r-m ••• Zy:	2,		p •**•=	1 ^Ł>

3.3.4.    Z otrzymanego szeregu zp, dotrzymując warunku (8° ^ p ^ 22°), dobiera się wartość najwięcej zbliżoną do £*=1,0 wg p. 3.1.

Jeżeli czynności p. 3.3.1-3.3.4 nie skutkują, to moż na zmienić m_D z powrotem do p. 1.4.

3.3.5.    Ta w'artość doprowadza się do Zp wg p. 3.1, zmia ną szerokości koła b₂. Nowa szerokość koła b₂=(£p-7Tm_a)/sinp, mm.

(dokładność obliczeń - jeden znak po przecinku). b\- b₂+{3*5), mm    (6,- liczba całkowita).

(Dla wykonania warunku ••• 1.5.2.1 p. 2.8 do puszcza się korektę twardości kół zębatych i nap -rężeń dopuszczalnych o_llP (1.5.1)).

3.3.6.    Wykonuje się obliczania (1.5.2.1 p. 1.7*1.9).

4. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ GNĄCYCH

4.1. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna W£_v= <5_f • q₀• V !a_w/u , N/mra, f(p) (tabl. 1.5.2.7),    V, q₀ (1.5.2.1 p. 2.2 i 2.4).

4.2.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej największego spiętrzenia przy zginaniu

Vf,tp~ F_t'K_rplb_ly N/mm,

F, (1.5.2.1 p. 2.1), K„ (rys. 1.5.2.2c,d).

4.3.    Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego przy zginaniu zęba K^- I+< W_yv/W_Ftp).

4.4.    Jednostkowa obw-odowa siła obliczeniowa przy zginaniu

Wf_t =F, ■ K_Fp ■ Kjry -K_a /b_2i N/mm.

4.5.    Współczynnik kształtu zębów zębnika i koła zębatego

^ru2) f(•2^,!(2)cq,    i(2>) (^i(2)⁼0) (rys. 1.5.2.3):

- dla zębów prostych    Z_:(2) ^=Z_ł(2),

- dla zębów skośnych    Z_xm ^ = Z,₍₂₎ /cos^yp.

Obliczenia wykonuje się dla tego koła z pary „zębnik--koło zębate”, dla którego jest mniejszy' stosunek O F?\(2)/ Yf 1(2) •

4.6.    Obliczeniowe naprężenia gnące

OVip)⁼^i(2)‘^’WVr/^/Dov s MPa.

Yp - współczynnik kąta pochylenia linii zęba:

- dla zębów prostych    1,

dla zębów skośnych    Yp = 1 - z_fi • p °/140°.

Jeżeli Zp >1,0 , do równania podstawia się £0 = 1,0. Jeżeli p >30°, do równania podstawia się 0=30°.

5.    SPRAWDZANIE WYTRZYMAŁOŚCI ZĘBÓW PRZY PRZECIĄŻENIACH

5.1.    Według naprężeń stykowych

^HGS—Gn V Fm**/ lnom $ ^/ii°Sl(2) , MPa.

5.2.    Według naprężeń gnących

C^r«SSI(2)~ 0> J(2) (1'a^/Toom) < (Jfrs 1(2) > MPa.

6.    SIŁY DZIAŁAJĄCE W ZAZĘBIENIU

6.1.    Rzeczywisty moment na wale wyjściowym

F₂a — T₂'u_n/u, Nm.

6.2.    Siły obwodowe, N

r„=210⁵r,/</„,    T_lrt/d_wl.

6.3.    Siły promieniowe, N

F_r\ =F_nXg a/ cos p,    F_{r 2}=F_t2 tga/cos p.

6.4.    Siły poosiowe, N

F_a>- F_nigp,    F_a2=F_nigp.

a = 20°.

A. OBLICZANIE GEOMETRYCZNE KÓŁ WALCOWYCH O ZĘBACH PROSTYCH KORYGOWANYCH

DANE WEJŚCIOWE: m_B, Z_u Z₂, a_a«20°.

A.l. Odległość osi zerowa 0^= 0,5m_fl(Z,+Z₂), mm.

A.2. Odległość osi rzeczywista o_f,mm wg PN (tabl.

1.5.2.3) a_w>a_wo.

A.3. Toczny kąt przyporu

a_w=arccos [(o^/a^cosao], st.

A.4. Suma współczynników' przesunięcia zębnika i koła zębatego

z Ig Mo

(dokładność obliczeń -3 znaki po przecinku). inv a_w= tga_w-a_w, inva_tf= tga„- a„.

A. 5. Pozorna odległość osi

o'_w = a_wo^X_zm₀

A.6. Współczynnik zbliżenia osi (współczynnik skrócenia głowy zębów)    Y = (al-O_w)/m_a.

A.7. Wartości współczynników przesunięcia zębnika X_x i koła zębatego X₂ przyjmuje się odwrotnie proporcjo nalnie do liczby zębów X₂-X_{ -Z_x/Z₂.

Wtedy X_t=X_l+{X_lZ_x/Z₂).

Stąd X_x~Xj{\ +Z_X/Z& X₁-X*-X_l.

(dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku).

A.8. Wymiary geometryczne zębów i kół: średnice kół tocznych, mm d_w\=2o_w-Z\/(Z_x+Z₂), d_w2=2o_w'Z₂/(Z_l+Z₂), średnice kół podziałowych, mm d_x-m_aZ_Xy    d₂- m_a- Z 2,

wysokość głowy zęba h_a, mm h_al=(HX_rY)m_D,    h_o2=(\+X₂-Y)m_B,

-wysokość stopy zęba h_f , mm A„=(l+ 0_t25-X_x)m_a, h_n={ 1+ 0,25-*₂)iD_o, średnice wierzchołków zębów dai—d\+2Jj_ax,    d_a2=d₂+2h_n2y

średnice podstaw zębów d_fl=d_l-2 b_fiy    d_fJ=d₂-2 h_r2)

średnice kół zasadniczych db my- d i(2) cos a o.

(dokładność obliczeń - 2 znaki po przecinku).