kurmaz025

25

3. OBLICZANIE £> I KOREKTA PARAMETRÓW PRZEKŁADNI (tylko dla /S>0^o)

3.1.    Poleca się korzystać z przekładni o całkowitej liczbie po-skokowego wskaźnika zazębienia £0=1,0; £0=2,0; ... Dla wspólności z p. 2 poleca się przyjmować £0=1,0.

3.2.    Poskokowy wskaźnik zazębienia

£0=b₂ sin p/(TT-m_n).

3.3.    Doprowadzenie obliczonej wg p. 3.2 wartości £^ do wartości polecanej £0 = 1,0 wykonuje się:

3.3.1.    Według p. 1.5t 1.6 (1.5.2.1) prowadzi się dobór parametrów Z_s, /? przy założeniach:

Zy—Zy±\,    -Z^±2.

3.3.2.    Dla każdego przypadku oblicza się £p.

3.3.3.    Otrzymane wyniki wprowadza się do tablicy

Zl	- Zy,~2,		> * £0
zr	= Zy~1,	r =	r + + £0
	=	p =	£0
ry *♦*	= Zy+\,	p *** =	£/» *** ^=
ry +***	~ Zy +2,	a **** p	; + *** £0 =

3.3.4.    Z otrzymanego szeregu r.js, dotrzymując warunku (8° < fi ^ 22°), dobiera się wartość najwięcej zbliżoną do £0= 1,0 wg p. 3.1.

Jeżeli czynności p. 3.3.1-3.3.4 nie skutkują, to można zmienić m_D z powrotem do p. 1.4.

3.3.5.    Ta wartość doprowadza się do £0 wg p. 3.1, zmianą szerokości koła b₂. Nowa szerokość koła

b₂=(£p-iT-ni_a)/sm.p, mm.

(dokładność obliczeń - jeden znak po przecinku).

b_x - b₂+(3 ■: 5), mm    (6, - liczba całkowita).

(Dla wykonania warunku *** 1.5.2.1 p. 2.8 do -puszcza się korektę twardości kół zębatych i naprężeń dopuszczalnych o_ia> (1.5.1)).

3.3.6.    Wykonuje się obliczania (1.5.2.1 p. L7fl.9).

4. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ GNĄCYCH

4.1. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna

ó_F‘ q₍₎- V'io_w/u , N/mm,

ó_F= f (0) (tabl. 1.5.2.7),    V, g₀ (1.5.2.1 p. 2.2 i 2.4).

4.2.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej największego spiętrzenia pizy zginaniu

W_f tp = Ę tb₂, N/mm,

Ę (1.5.2.1 p. 2.1), K_n (rys. 1.5.2.2 c, d).

4.3.    Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego przy zginaniu zęba Kpy= 1 +(AV_Ftp).

4.4.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa przy zginaniu

W_fi=F_t-K_F?-K_FV-K_A/b₂, N/mm.

4.5.    Współczynnik kształtu zębów zębnika i koła zębatego Yf i®^- f CZi(2)eq, 2Ć](2)) (A"i(2}—0) (rys. 1.5.2.3):

-    dla zębów prostych Z_m ^=Z₁₍₂),

-    dla zębów skośnych Z_{1(2) eq}=Z₁₍₂₎ /cos³/S.

Obliczenia wykonuje się dla tego koła z paiy_nzębnik--koło zębate", dla którego jest mniejszy stosunek

1(2)-

4.6.    Obhczeniowe naprężenia gnące

n^. &FPl(2) , MOPa.

Yp -współczynnik kąta pochylenia linii zęba:

- dla zębów prostych    Yj? = 1,

- dla zębów skośnych    Y_$ = l-£0- § °/ł40°.

Jeżeli £0 >1,0 , do równania podstawia się £0=1,0. Jeżeli p >30°, do równania podstawia się p =30°.

5.    SPRAWDZANIE WYTRZYMAŁOŚCI ZĘBÓW PRZY PRZECIĄŻENIACH

5.1.    Według naprężeń stykowych

^HGS —(Th i ^max/7nom $ &HPS){2) , MPa.

5.2.    Według naprężeń gnących

Arosi(2)— Cfi(2) (3max/Toom)$ (JfTS 1(2) > MPa.

6.    SIŁY DZIAŁAJĄCE W ZAZĘBIENIU

6.1.    Rzeczywisty moment na wale wyjściowym

T_2a=T₂u_a/u, N-m.

6.2.    Siły obwodowe, N

F_tl=2\0³T_x/d_wii    E_f2=2-10³ T_2iz/d_w2.

6.3.    Siły promieniowe, N

F_n=F_tl tg a/cos p,    F_t 2=F_t2 tg a/cos p.

6.4.    Siły poosiowe, N

Fai~F_ntgP,    F_a2=F_ntgp.

a =20°.

A. OBLICZANIE GEOMETRYCZNE KÓŁ WALCOWYCH O ZĘBACH PROSTYCH KORYGOWANYCH

DANE WEJŚCIOWE: m_B, Z_u Z₂, a„= 20°.

A.l. Odległość osi zerowa a_wo= 0,5 m_D(Z_x+Z ₂), mm.

A.2. Odległość osi rzeczywista O_w, mm wg PN (tabl.

1.5.2.3) a_w>a_wo.

A.3. Toczny kąt przyporu

a^arccos [(o_wo/o_w)cosa₀], st.

A.4. Suma współczynników przesunięcia zębnika i koła zę-

batego X_z=X_x+X₂=- - ₂"ga₀ '    ^^Z'^+Z^'

(dokładność obliczeń -3 znaki po przecinku).

inva_B,= lga_w-a_w, inva_o=tga₀- a₀.

A.5. Pozorna odległość osi

a^ = a_w0+X_z-m_B

A.6. Współczynnik zbliżenia osi (współczynnik skrócenia głowy zębów)    Y = (ań -a_w) fm_n.

A.7. Wartości współczynników przesunięcia zębnika X, i koła zębatego X₂ przyjmuje się odwrotnie proporcja nalnie do liczby zębów X₂-X_x -Z_v/Z₂,

Wtedy Xz=X_l+(X_x-Z_l/Z₂).

stąd x_x=xj(\+z_x/z& X₂=X_s-X_x.

(dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku).

A. 8. Wymiary geometryczne zębów i kół: średnice kół tocznych, mra cLi~2o_w'Z\ /(Z,+Z₂), d_w2=la_w-Z₂/(^Z_x3-Z₂'), -średnice kół podziałowych, mm d_x-m_BZ_]}    d₂—m_BZ₂,

-    wysokość głowy zęba b_a, mm

h_al=(l+X_x-Y)m_n,    ń₀₂=(l+Y₂^—■ Y)m2i,

-wysokość stopy zęba b_f , mm bn-(l+ 0,25-X_l)m_o, h_f2=(l+Q,25-X₂)m_n,

-    średnice wierzchołków zębów

doi⁼d_l+ 2h_al,    ,dai⁼d₂+2b_a2,

-    średnice podstaw zębów

df_l=d_x-2b_fl)    d_f2=d₂-2b_f2)

-    średnice kół zasadniczych

dbn2}— di(i) coscx₀-

(dokładność obliczeń - 2 znaki po przecinku).

i

j

I

j

i

i

i

i

i

i

l

i

I

i