kurmaz153

153

2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE ELEMENTÓW PRZEKŁADNI [20], [21], [27], [28]

(Na przykładzie podnośnika)

czynna wysokość gwintu; P- podziałka) (tabl. 2.3.2). 5. WYMIARY NAKRĘTKI (rys. 2.4.2a)

3.4. Krytyczna wartość siły ściskającej Qkr, przy której śruba ulega wyboczewu:

3.4.1.    dla A 3400    <?_to=7r^EJ/L^Q_t N,

3.4.2.    dla 40$ X< 100    <?_b= a^S^a-b A) S>. Q, N.

Wartości współczynników a i b (tabl. 2.3.4).

Niespełnienie warunku Q_b^Q wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p, 1.3 lub doboru materiału śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych,

3.4.3.    dla A< 40 wyboczenie śruby nie sprawdza się,

3.4.4.    krytyczna wartość siły ściskającej dla prętów o przekroju poprzecznym zmiennym skokowo (rys. 2.3.4).

4. MOMENT TARCIA W GWINCIE 7^=0,5 Q ■ d_r tg(7+p’)>

N-mm.

t=QĄj\-D_b-ht)^,k_s ,MPa, A, (tabl. 2.3.3).

5.4.3.    Moment tarcia na podporowej powierzchni nakrętki ₈ SPRAWNOŚĆ PRZEKŁADNI

T_a = Qf(D_k-D, )/[3(Oj -/>„)],    N-mm.    =«g 7 /[tg(7+pi+2 r*/( ę d,)].

5.4.4.    Warunek nieruchomości nakrętki T_to>7Lw, N-mm.

Niespełnienie tego warunku potrzebuje blokady na- WYMIARY KORPUSU (rys. 2.3.1). krętki momentem T_bJ = 7igw-,    N-mra. 9,1. Wysokość    L_k=L+(l 0 i20)+h -h_k,

5.5. Realizacja blokady nakrętki:

5.5.1.    Wkrętami obliczanymi na ścinanie

rys. 2.4.2a    r=4*2 T_bI ĄD.ud^k,, MPa,

rys. 2.4J2b    t=2 T_bl /(D_fld_wkL_wk)<*_s, MPa,

dwk, L_wk - średnica i długość wkręta, mm.

5.5.2.    Połączeniem wpustowym - rys. 2.4.2c.

5.5.3.    Pasowaniem ciasnym- rys. 2.4.2d.

*,=1

K,=0,8

F_r $ 300 N - wysiłek robotnika, Z_T - ilość robotników,

K_x - współczynnik niejednoczesnego przykładania wysiłku robotników.

6.5.    Średnica rękojeści dla k_g= 100-420 MPa

d_r = *VFr Z/K_z(L_r-6,5DM0jkgY,    mm.

6.6.    Konstrukcja mechanizmu zapadkowego (p. 2.6). k_T (tabl. 2.3.3). 7. SPRAWDZENIE WYTRZYMAŁOŚCI ŚRUBY.

[4ę/(wdJ)]’+3[r/(0,2d₁^I)]¹§    MPa,

T - moment skręcaj ący śrubę:    N*m,

-    dla podnośników T- ,

-    dla pras, ściągaczy T=T^+T_U.

Niespełnienie tego warunku wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p, 1.3 lub doboru śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych; k_c (p. 1.2).

PARAMETRY ZADANE:

Udźwig Q, N. Wysokość podnoszenia L, ram. Zarys gwintu. Materiał śruby i nakrętki.

1. DOBÓR ŚREDNICY GWINTU.

1.1. Średnica podziałowa gwintu dj z umowy wytrzymałości zwojów . zużycie

k_d - wartość dopuszczalnych nacisków jednostkowych, MPa (tabl. 2.3.1),

-    współczynnik wysokości nakrętki

/di= 1,2? 2,5    (h - wysokość nakrętki),

—    współczynnik wysokości gwintu if>_n~H\/P (H_t-

1.2.    Wewnętrzna średnica gwintu di z umowy wytrzymałości trzpienia śruby na ściskanie z uwzględnieniem skręcania

i4p-Q/(n-J(c) ,    mm,

^ =1,3 — współczynnik uwzględniający wpływ naprężeń skręcających w przekroju śruby, k₀ - naprężenia dopuszczalne na ściskanie k_c R.J3, MPa (R_e — tabl. 4.2.1).

1.3.    Według PN dla określonego zarysu gwintu (2.5) dobiera się gwint o średnicy zewnętrznej d w taki sposób, żeby

i

Wyjściowe parametry gwintu

d, d_u d₂, d₃, D_u Di, P, mm. Wielkości d i P muszą być skojarzone (2,5).

5.1.    Wysokość nakrętki i»=Vi'd₂, mm.

5.2.    Liczba zwojów w nakrętce Z- b/P (Z^ $40-: 12). Niespełnienie warunku (Z$10-42) wymaga zmniejszenia i>_h z powrotem do p. 1.1 lub zwiększenia P z powrotem do p. 1.3.

5.3.    Zewnętrzna średnica nakrętki 2 warunku wytrzymałości na rozciąganie (z uwzględnieniem skręcania)

B_b^\J4.1,3 Q/(n-k_r)+d¹ ,mm,

5.4.    Dia nakrętki o konstrukcji kołnierzowej

5.4.1.    Zewnętrzna średnica kołnierza z warunku wytrzymałości na naciski jednostkowe

D*=U Q/(7T-k_d )+D*‘, mą k_d (tabl. 2.3.3).

5.4.2.    Wysokość kołnierza nakrętki by=(0,20? 0,25)h, mm. Warunek wytrzymałości kołnierza na ścinanie

6. WYMIARY KORONY (rys. 2.4.la).

6.1. Zewnętrzna średnica powierzchni oporowej korony

(przy ^^(0,6 : 0,7) d - z umowy wytrzymałości na zu życie) D₀=UQ/(ń-k_d)+d'₀^rf mm, (d'₀~d₀, rys, 2.4.la).

6.2.    Inne wymiary korony (rys. 2.4. la).

6.3.    Moment tarcia na oporowej powierzchni korony

T*= Qf(Bl-d’₀²)(V(Pl- d*¹)],    N-mm,

6.3.1.    dla płaskich powierzchni oporowych d₀ i D₀ (rys. 2.4.1a-d),

6.3.2.    dla niepłaskich powierzchni oporowych

d₀=0, D₀=2a\

a‘=\,lQ9lQ R/E,    mm, (rys. 2.4.1e),

o'=l,109T/ ę Ri-RĄElRr^i mm (rys. 2.4.10, R, R], Rj - promienie kulistych powierzchni, mą E =2,1-10⁵-moduł sprężystości, MPa.

6.4. Długość rękojeści L, =<T^+T* )/(F_r    , mm,

9.2.    Wewnętrzna średnica korpusu u podstawy przy zbieżności 1:5 ^-^+(£+(10x20)1/5. d^-Da+10mm.

9.3. Zewnętrzna średnica korpusu u podstawy z umowy wytrzymałości na naciski powierzchniowe

Ą^4 ę/i-n k^+D^, mą k_d=4 MPa- dla drzewa.

9.4.    Grubość ścianki korpusu (<5 $ 8 mm) sprawdza się na ściskanie z uwzględnieniem skręcania

k_c, Oi =4Q/7t[(rfw+2ó)¹-d^,)], T"7'^./|n[(</,. I2<5 )* <t;.]/[l6(h_lw+2ó)]}, Jr_c=50:60 MPa - dla żeliwa.

1

WARUNEK SAMOHAMOWNOŚCI GWINTU 7<p\ st,

7= arc tg[p/(rr d₂)] - kąt wzniosu linii zwoju, st, p‘- arc tg(/7cosa) - zastępczy kąt tarcia, st, f - współczynnik tarcia dla skojarzonych par materiałów (tabl. 2.3.1),

a - kąt pochylenia oporowej powierzchni gwintu (tabl. 2.3.2).

2

   SPRAWDZANIE ŚRUBY NA WYBOCZENIE.

3.1.    Długość ściskanej części śruby (rys. 2.3.1)

0,5ń,    mm.

3.2. Długość wyboczeniowa L_w=*fi’L_u    mm, /i - współczynnik wyboczeniowy długości śruby zależny

od sposobu zamocowania końców ściskanej śruby (rys. 2.3.3).

3.3.    Smukłość śruby \-L_w/i_nńa,

'= 0,25dj, mm - promień bezwładności,

/= ix-d*/64, mm⁴- moment bezwładności,

5= n-dj/4, mm¹-przekrój śruby.