026 2

1.5.2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE WALCOWYCH PRZEKŁADNI ZAMKNIĘTYCH [2], [3], [4], [15], [17], [21], [25]

(wg parametru a_w) *

1.1. Odległość osi

cC=*o(u ±1)1

10³

mm,

K_a*

K_a-

PARAMETRY ZADANE:

Schemat reduktora,

7i,7ŁN-m;    u,, Bj, 1/min; u', Tam/Tma^

&KP , Gjri> &HTSU    ‘TfTSI > QfrSli MPa.

OBLICZANIE ODLEGŁOŚCI OSI *

I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI

TrKa,-K_A

1>ha'0£-^u 49 - dla kół o zębach prostych, MPa^w, 43- dla kół o zębach skośnych, MPa¹']

ip_bo - współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi) i>_ha= b/o„ = 2ip_bd/(u±l),

Tl>u = b/d_x (1.5.2.1 p. 1 i tabl. 1.5.2.1),

+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne),

Ku/, - współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia po szerokości wieńca przy obliczeniu wytrzymałości stykowej zębów,

K^-f (HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, (rys. 1.5.2.2 a, b),

K_a - współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9).

1.2. Szerokość wieńców:

-    koła zębatego b₂-b⁼=if'_l,_a-a±, mm,

-    zębnika    b,= b% + (3*5), mm.

bi i b₂ liczby całkowite.

Dla przekładni o zębach skośnych:

1.3.    Zaokrągla się a'_w do wartości zbliżonej do a_w (a_w~ań) mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3).

1.4.    Przyjmując wstępnie Zj'=19 i (?’=15° oblicza się moduł zazębienia m’=20_B,cosp'/[Zi'(u±l)] izaokrągla się m ’ do wartości zbliżonej do m„ (m„ w m'), mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Sumaryczna liczba zębów zębnika i koła zębatego

Zż~2a_w cos p'/m.

Zaokrągla się Zi do zbliżonej liczby całkowitej Z_z

UrsZjS).

1.6.    Rzeczywisty kąt pochylenia linii zęba

COS p = Z_t m !2a_w    (dokładność obliczeń-4 znaki po

przecinku), /? = arccos/3 = _*_'_".

1.7.    Liczba zębów

-zębnika Z,=Z_r/(u±l), (Z, - liczba całkowita), (Z,»17),

- koła zębatego Z₂=Z_r-Z,.

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni Un=ZJZ_x *.’

1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm

- tocznych    d_wi<z) = ot-Z₁₍₂₎ /cos p,

-    wierzchołków zębów d_a im = m (Z_1(J)/cos^+2),

- podstaw zębów    d_f 1(2) = m (Z ₁₍₂₎/cos /S-2,5),

-    zasadniczych    dbtm = dwia.) cos a (a-20°).

Sprawdzenie a_w =0,5i.d_w\⁺dw2), mm.

(Dokładność obliczeń d i a_w - 2 znaki po przecinku).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

Dla przekładni o zębach prostych:

1.3.    Przyjmując wstępnie Z[= 19 oblicza się moduł zazębienia m’=2 /[Z_t (u±l)], mm.

1.4.    Zaokrągla się W do wartości zbliżonej do m (mzm'), mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Liczba zębów zębnika Z,=2o»/[m (u ±1)],

Z, - liczba całkowita, Z, £ 17.

1.6.    Liczba zębów koła zębatego Z₂=Z,-u,

Z₂- liczba całkowita.

1.7.    Zerowa odległość osi o_w,=Jtn(Z,+Z₂), mm.

Jeżeli chcemy zaokrąglić a„ do wielkości a_w z szare gu PN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygo wanego (1.5.2.1 p. A).

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni \i_n=Z\IZ'\

1.9.    Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla P^mQ°.

Istniej!) obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamkniętych wg parametru d_w (1.5.2.!).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

’• W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektą przełożenia następnego stopnia napędu . zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4).