T]-Kup Ką uAljgj u
mm,
PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora,
Ti, r2,Nm; n„ n2,1/min; u; TLa/Tnon,;
0/<7> , O/ri. > OTirai. haw2, D)1si> MPa.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA2 ,
I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI
1.1. Średnica zębnika
Kd - 77 MPa1'3 - dla kół o zębach prostych,
K,! 68 MPa1'3 - dla kół o zębach skośnych, if>M współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do średnicy zębnika), ^m= b/dx — f {HB, rozmieszczenie kół względem łożysk) (tabl. 1.5.2.1),
Knp - współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia wzdłuż linii styku, Kup = f (HB~ fazmieszcze-nie kół względem łożysk, ) (rys. ł.5.2.2a, b), Ka - współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9),
-1 (-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne).
1.2. Szerokość wieńca koła zębatego b2=h= Tpu di', mm.
Szerokość wieńca zębnika b (= b i + (3 ^5), ram.
Zaokrągla się i b2 do liczb całkowitych, nun.
1.3. Obliczeniowa odległość osi
o; = d]'(u+l)/(2cosjS') (/S'= 15°), mm,
o'„ zaokrągla się do wartości zbliżonej do QK, mm (o.,«o^) zgodnejzPN (tabl. 1.5.2.3).
1.4. Przyjmując wstępnie .Z,'=19 (p'=15a) oblicza się moduł di cos p'/Zi, mm i zaokrągla do wartości
zbliżonej do mB, mm zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).
* Istnieją obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamkniętych wg parametru aw (p. 1.5.2.2).
1.5. Sumaryczna liczba zębów Z'z—2ow cosjS ZmB. Zaokrągla się Z i do zbliżonej liczby całkowitej Zt.
1.6. Rzeczywisty kąt pochylenia zęba cosp = ZsmB/(2aw), (dokładność obliczeń - 4 znaki po przecinku),
p = arc cos p=_°_'_
1.7. Liczba zębów zębnika Zf=Zr/(u +1).
Zaokrągla się Zi do liczby całkowitej {Z\>A1).
Liczba zębów kola zębatego Z2=Zr~Zi.
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni v„=Z2/Z'i
1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm:
- tocznych nvZI(2)/cos p,
- wierzchołków zębów <J0)p>= m1- (Z,ro/cos /S+2),
- podstaw zębów </ncj)= (Z,p)/cos/? -2,5),
-zasadniczych dhim~ dw,mcos a, (a =20°).
Sprawdzanie aw~ 0,5(dwi+dw2), mm,
(dokładność obliczeń d i a, - 2 znaki po przecinku).
•>
1.3. Przyjmując wstępnie Zi’=19, m'~dl/Zi. Moduł m' zaokrągla się do wartości zbliżonej do mB, mm zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2),
1.4. Liczba zębów zębnika Z,= di/m B,
Zi - liczba całkowita (Z|^17).
1.5. Liczba zębów koła Z2=Zi-u, Z2 - liczba całkowita.
1.6. Zerowa odległość osi £7WO=0,5 (dw^dw2), mm.
Jeżeli chcemy zaokrąglić do wielkości Ow zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygowanego (1.5.2.1 p. A).
1.7. Średnice okręgów kół - p. 1.9 dla p = 0°.
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni utI-Z1/Zi.
2. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ STYKOWYCH
2.1. Siła obwodowa w zazębieniu Ej =2 7j l05/d»j, N.
2.2. Obwodowa prędkość kół V-i\-dw) n, / (60 103)> m/s.
2.3. Klasa dokładności =f (Vj (?) (tabl. 1.5.2.4).
2.4. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna
HV~bn QoV\'aw/u , N/mm, óji - współczynnik uwzględniający wpływ błędów zazę bienia na obciążenie dynamiczne 6H=f(HB,p) (tabl. 1.5.2.6),
q0 - współczynnik uwzględniający wpływ różnicy po działek zębnika i koła zębatego,
f (klasa dokładności, m ) (tabl. 1.5.2.8).
2.5. Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej największego spiętrzenia
W„9 = F, KHp/b2 , N/mm.
2.6. Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego j Khv=\+(W11v/Wh9). ■
2.7. Jednostkowa obliczeniowa siła obwodowa
i =Jv'K^(ł'K//v'Kt//h2, N/mm.
2.8. Obliczeniowe naprężenia stykowe
(T„=z„ Z„ -Zr y/5^ — $ o1 3 MPa,
Cfirl V
Z„ - współczynnik uwzględniający kształt stykających
się powierzchni zębów:
- dla zębów prostych ZH = 1,77,
- dla zębów skośnych ZH = 1,77 cos /?,
ZM - współczynnik uwzględniający własności mechaniczne kół zębatych ZM= 275 MPa1"
Zc -współczynnik przypora:
- dla zębów prostych Zc=\,
- dla zębów skośnych Ze = 'f\iza, ea - czołowy wskaźnik przypora,
=[1,88-3,2(1/Z,±1/Z2)] cos p.
«2 W związku z udokladnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego
stopnia napędu i zawartości kolumn a i T (tabl. 1.1.4).
Dla \oH-aljr\lOOIow,>SVo wprowadza się odpowiednią zmianę parametru f>2 przekładni (od p. 2.7).