24
1.5.2.1. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE WALCOWYCH PRZEKŁADNI ZAMKNIĘTYCH [2], [3], [4], [15], [16], [17], [21], [25]
(wg parametru dwX) 1
PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora,
7J, N'Di: nu n2, 1 /minj u, 2max/2nom,
®Hr > Gfti> ®hpsi > lhiK2> ®ffsi . Okps2> MPa.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA1
I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI
1.1. Średnica zębnika
d,'=Kd
103
Ti • Kup Ka u ^1 u
Kf = ll MPa1/3 - dla kół o zębach prostych,
Kd =68 MPa1/3 - dla kół o zębach skośnych, ipM - współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do średnicy zębnika), b/dt = f (NB, rozmiesz
czenie kół względem łożysk) (tabl. 1.5.2.1),
Kup-współczynnik nierównomicmości rozkładu obciążenia wzdłuż linii styku, KHp=f(HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, ) (rys. 1.5.2.2a, b),
Ka - współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążę nie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9),
+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne).
1.2. Szerokość wieńca koła zębatego b2~b= tPm •<//, mm. Szerokość wieńca zębnika b, = b 2 + (3 -r 5), mm.
Zaokrągla się hi i b2 do liczb całkowitych, mm.
Dla przekładni o zębach skośnych:
1.3. Obliczeniowa odległość osi
oi, = di(u+l)/(2 cosp') (p'= 15°), mm,
ćĘ zaokrągla się do wartości zbliżonej do a„, mm (a„Ria;) zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3).
1.4. Przyjmując wstępnie Z,=19 (/3'=15°) obhczasięmo duł m'= rfjcos p'/Zi, mm i zaokrągla do wartości zbliżonej do mn, mm zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).
1.5. Sumaryczna liczba zębów Z2 — 2 nw cos /iZwB. Zaokrągla się Z j do zbliżonej liczby całkowitej ZT.
1.6. Rzeczywisty kąt pochylenia zęba cos/5 = Zs-mD/(2oH.), (dokładność obliczeń — 4 znaki po przecinku),
p = arccos/3= °_
1.7. Liczba zębów zębnika Zt=ZL/(u+1).
Zaokrągla się Zi do liczby całkowitej (Zt >17).
Liczba zębów koła zębatego Z2 = Z£-Zi.
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni urz=Z1/Z2'
1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm:
- tocznych dwl(2)= m„-ZH2j/cos p, -wierzchołków zębów daim= m„- (Z1(2)/ cos 0+2),
- podstaw zębów d/-i(2)= m„- (Z^)/cosp -2,5),
- zasadniczych db i(2>= d„.1(2) cos a, (a =20°).
Sprawdzanie oF= 0,5(.dv,+dvn), mm,
(dokładność obliczeń d i o„ — 2 znaki po przecinku).
Dla przekładni o zębach prostych:
1.3. Przyjmując wstępnie Zt'=19, m'=d[/Z/. Moduł rn'
zaokrągla się do wartości zbliżonej do mn , mm zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).
1.4. Liczba zębów zębnika Z,= d'/m „,
Z\ - liczba całkowita (Zi $ 17).
1.5. Liczba zębów koła Z2= Z.-u , Z2 — liczba całkowita.
1.6. Zerowa odległość osi Owo 0, 5(dwi+dw2)> mm.
Jeżeli chcemy zaokrąglić awo do wielkości aw zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygo wanego (1.5.2.1 p. A).
1.7. Średnice okręgów kół - p. 1.9 dla p = 0°.
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni u„=Z1/Zx.
W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu i zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4).
Dla \aH-cr^ | lOO/aHf >5% wprowadza się odpowiednią zmianę parametru b2 przekładni (od p. 2.7).
. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ STYKOWYCH
2.1. Siła obwodowa w zazębieniu J7,=22T103/dH,], N.
2.2. Obwodowa prędkość kół V=-n dw]-n ,/(60TO'), 1n/s.
2.3. Klasa dokładności =f (V, p) (tabl. 1.5.2.4).
2.4. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna
W,n,=6ll q0-V ^a„/u , N/mm, óH - współczynnik uwzględniający wpływ błędów zazębienia na obciążenie dynamiczne óH= f (HB, p) (tabl. 1.5.2.6),
qo współczynnik uwzględniający wpływ różnicy po-działek zębnika i koła zębatego,
<?„= f(klasa dokładności, m) (tabl. 1.5.2.8).
2.5. Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej największego spiętrzenia
W„tp = Fl KH0/b2 , N/mm.
2.6. Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego
K„v=H{Wuv/W„9).
2.7. Jednostkowa obliczeniowa siła obwodowa
Wm~Ft'Ki]Q-KjTv'KA/b2, N/mm.
2.8. Obliczeniowe naprężenia stykowe
0„ = ZH ZM Z, JWm — < ,*** MPa,
' Owi U
Z„ - współczynnik uwzględniający kształt stykających się powierzchni zębów:
- dla zębów prostych Z„= 1,77,
- dla zębów skośnych ZH- 1,77 cos p,
Zm -współczynnik uwzględniający własności mechaniczne kół zębatych ZM = 275 MPa1^
Zt -współczynnik przyporu:
- dla zębów prostych ZE=\,__
- dla zębów skośnych Ze ='/T/sa , r.n - czołowy wskaźnik przypom, za =[l,88-3,2(l/Z1±l/Z2)]cos p.
Istnieją obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamk
niętych wg parametru aw (p. 1.5.2.2).