026 2

26

1.5.2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE WALCOWYCH PRZEKŁADNI ZAMKNIĘTYCH [2], [3], [4], [15], [17], [21], [25]

(wg parametru a_w) *

Y

T\'Knp-K_A jq_}

fia-Oliu

mm,

PARAMETRY ZADANE:

Schemat reduktora,

7!, 7j, N*ih5 -Di> .o2» ł/roin; u, 7nax^Bom»

^f72.    ^(J!D>S2> &FTSI.    . MPa.

1. OBLICZANIE ODLEGŁOŚCI OSI *

I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI 1.1. Odległość osi

a_w=K_a(u ±1)

K_a= 49 - dla kół o zębach prostych, MPa¹⁰, K_a= 43 - dla kół o zębach skośnych, MPa¹⁰

łba ~ współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi) Tp_ba= b/a_w = 2'ip_bd/(u±\), i'bd = b/dy (1.5.2.1 p. 1 itabl. 1.5.2.1),

+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne),

Kufi współczynnik nierównomiemości rozkładu obcią żenią po szerokości wieńca przy obliczeniu wy trzymałości stykowej zębów,

K_Hp⁼ f {HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, (rys. 1.5.2.2 a, b),

K4    współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążę

nie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9).

1.2. Szerokość wieńców:

-    kola zębatego b₂=b =ip_bQ •    , mm,

-    zębnika    h,= b₂ + (3*5), mm.

b_y i b_l liczby całkowite.

Dla przekładni o zębach skośnych:

1.3.    Zaokrągla się ol do wartości zbliżonej do O_w (a_w~al) mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3).

1.4.    Przyjmując wstępnie Z,' = 19 i 0^,=15° oblicza się mo

duł zazębienia m'=2a_wcos f}'/ [Z,’(u±l)] i zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m_a    mm,

zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Sumaryczna liczba zębów zębnika i koła zębatego

Zź = 2a_w cos p'/m.

zaokrągla się Zj_; do zbliżonej liczby całkowitej Z_s (Z,^ZŚ).

1.6.    Rzeczywisty kąt pochylenia linii zęba

COS /? = Z_ł-/7? '2 (J_w    (dokładność obliczeń - 4 znaki po

przecinku), /? = arc COS £ = _°_’_".

1.7.    Liczba zębów

-zębnika Zj=Z_r/(u±l), (Z, - liczba całkowita), (Z,» 17),

- koła zębatego Z₂= Z_r- Z,.

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni u_ra=Z₂/Z, V

1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm

-    tocznych    d* i₍₂) = m-Z^/cosp,

-    wierzchołków zębów d_a\m = ^m (Z im /cos/? +2),

-    podstaw' zębów d_/ł(2) = m (Z₁₍₂₎/cos/?-2,5),

-    zasadniczych    dbi« =d_wi_a) cos a (a-20°).

Sprawdzenie O_w 0,5(d_w\~dw2), mm.

(Dokładność obliczeń d i o_w - 2 znaki po przecinku).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

Dla przekładni o zębach prostych:

1.3.    Przyjmując wstępnie Z_:'= 19 oblicza się moduł zazębić nia m'=2o;/[Z,(u±l)], mm.

1.4.    Zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m (mzm')_t mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Liczba zębów zębnika Z,=2r;*/[m (u ±1)],

Z, - liczba całkowita, Z_; ^ 17.

1.6.    Liczba zębów koła zębatego Z₂-Z•• u,

Z₂- liczba całkowita.

1.7.    Zerowa odległość osi C7_sw=/77(Z|-ł-Z₂), mm.

Jeżeli chcemy zaokrąglić do wielkości a_w z szere gu PN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygo wanego (1.5.2.1 p. A).

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni u„=Z₂/Z,V

1.9.    Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla fl=0°.

♦ Istnieją obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamkniętych wg parametru d_w (1.5.2.1).

*• W związku z udokładnicniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).