kurmaz026

1.5.2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE WALCOWYCH PRZEKŁADNI ZAMKNIĘTYCH [2], [3], [4], [15], [17], [21], [25]

(wg parametru a_w) ¹

Y

T_rK_m-K_A

10³

mm,

PARAMETRY ZADANE:

Schemat reduktora,

Ti, T₂, N<m;    n_x, b₂, l/min( u, Tmas/Tnojco,

®HP ) ®FPl>    °/ZRSl> &HPS2¹ ®FPSl> &FPS2> MPa.

1. OBUCZANIE ODLEGŁOŚCI OSI ¹

I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI 1.1. Odległość osi

a^=K_a(u ±1)

K₀= 49 - dla kół o zębach prostych, MPa^l/3, K_a= 43 - dla kół o zębach skośnych, MPa¹⁷³,

~ współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi) ip_ba= b/a_w = 2    ±1),

(1.5.2.1 p. 1 itabl. 1.5.2.1),

+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne),

K_Hp - współczynnik nierównomiemości rozkładu obcią żenią po szerokości wieńca przy obliczeniu wy trzymałości stykowej zębów,

K_Hp=f (HB, rozmieszczenie kól względem łożysk, fu) (rys. 1.5.2.2a, b),

K_a ~ współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9).

1.2. Szerokość wieńców:

-    koła zębatego b₂=b=f_baa^_i mm,

-    zębnika    b ,= bi + (3 -f 5), mm.

b Y b₂ liczby całkowite.

Dla przekładni o zębach skośnych:

1.3.    Zaokrągla się do wartości zbliżonej do O_w (a_wxań) mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3).

1.4.    Przyjmując wstępnie Z/=19 i 0-15° oblicza się moduł zazębienia m'=2 o¹, cos £7 [Zi(u±l)] i zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m_D (m_n ~ m), mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Sumaryczna liczba zębów zębnika i koła zębatego

Z±=2a_wcosp/m.

Zaokrągla się Z¹ do zbliżonej liczby całkowitej Z_£

(Zj; ~ Z_E ).

1.6.    Rzeczywisty kąt pochylenia linii zęba

cos j8=Z_E-m !1q_w    (dokładność obliczeń - 4 znaki po

przecinku), 0 = arccos j3 =_⁰_’_

1.7.    Liczba zębów

-zębnika Z₁=Z_s/(u± 1), (Z_r - liczba całkowita), <Z^17),

- koła zębatego Z₂=Z_J7-Z₁.

1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni i/_R=Z₂/Z_I .

1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm

- tocznych    dw kz> = m -Z₁₍₂₎ /cos /?,

-    wierzchołków zębów d_0l(2) = m (Z₁₍₂₎/cosjff+2),

-    podstaw zębów d_fm =m(Z ₁₍₂₎/cos 0-2,5),

-    zasadniczych    db\t& =d_w\ą) cos a (a=20°).

Sprawdzenie O_w=0_i5(d_Wi⁺dw2)_> mm.

(Dokładność obliczeń d i a_w - 2 znaki po przecinku).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

Dla przekładni o zębach prostych:

1.3.    Przyjmując wstępnie Z,'=19 oblicza się moduł zazębię- j

nia m'=2o;/[Z_l(ił±l)], mm.    !

1.4.    Zaokrągla się W do wartości zbliżonej do m (m'), mm, zgodnej z PN (tabl 1.5.2.2).

1.5.    Liczba zębów zębnika Z_x=2a„ ![m (u ±1)],

Z, - liczba całkowita, Z, ^ 17.

1.6.    Liczba zębów koła zębatego Z₂=Z_x-u,

Z₂- liczba całkowita.

1.7.    Zerowa odległość osi Q_wo=w (Zi+Z₂), mm.

Jeżeli chcemy zaokrąglić do wielkości a_w 2 szere guPN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygowanego (1.5.2.1 p. A).

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni u_IZ=Z₂/Z₁¹!

1.9.    Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla 0=0°.

** W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu ; zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

i

1

Istnieją obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamkniętych wg parametru d_w (1.5.2.1).