153 2

153

2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE ELEMENTÓW PRZEKŁADNI [20], [21], [27], [28]

(Na przykładzie podnośnika)

mm.

^=/»/d₂-1,2 :2,5    (/»-wysokość nakrętki), 4. MOMENT TARCIA W GWINCIE T,~=0,5<? d₂ tg(7+A),

- współczynnik wysokości gwintu HjP (HN mm czynna wysokość gwintu; P- podziałka) (tabl. 2.3.2). 5. WYMIARY NAKRĘTKI (rys. 2.4.2a)

D_ż= \ 4 Q/(u k_d )+D₀¹, mm,

5.4.2.    Wysokość kołnierza nakrętki A* =(0,20^0,25) A, mm.

Warunek wytrzymałości kołnierza na ścinanie T=Q/(u-D_a b_k)< k_t , MPa,    £, (tabl. 2.3.3).

5.4.3.    Moment tarcia na podporowej powierzchni nakrętki _g._SPRAWN₀ŚĆ PRZEKŁADNI.

⁷a~<?’7(Di-D_fl)/[3(Di-D_fl)],    Nmm.    7i=tc>v/lto(

5.4.4.    Warunek nieruchomości nakrętki 7_tD>7«_gw, N-mm.

Niespełnienie tego warunku potrzebuje blokady na 9. WYMIARY KORPUSU (rys. 2.3.1).

krętki momentem 7_bI = T^- 7_Q,    N-mm.

5.5. Realizacja blokady nakrętki:

5.5.1.    Wkrętami obliczanymi na ścinanie

rys. 2.4.2a    r=4-2 7_b, /(/Vtt </i)<£,, MPa,

rys. 2.4.2b    r=2 7_bl /(D_Bd^.L^)<k_s, MPa,

dy,k, L_wk- średnica i długość wkręta, mm.

5.5.2.    Połączeniem wpustowym - rys. 2.4.2c.

5.5.3.    Pasowaniem ciasnym - rys. 2.4.2d.

6. WYMIARY KORONY (rys. 2.4. la).

6.1. Zewnętrzna średnica powierzchni oporowej korony

F, $ 300 N - wysiłek robotnika,    Z_r =1 K_x=1

Z, - ilość robotników,    Z_r =2 K_x= 0,8

K_x - współczynnik niejednoczesncgo przykładania wy siłku robotników.

6.5.    Średnica rękojeści dla £* = 100:120 MPa d,-^llF_r Z_r K,(L,-0,5D,)K0,\k_t),

6.6.    Konstrukcja mechanizmu zapadkowego (p. 2.6).

7. SPRAWDZENIE WYTRZYMAŁOŚCI ŚRUBY.

o,~i [4Q/(7t-cłJ)]^J+3[77(0₁2dj)]¹$ T - moment skręcający śrubę:

- dla podnośników 7- 7,

tgw,

PARAMETRY ZADANE:

Udźwig Q, N. Wysokość podnoszenia L Zarys gwintu. Materiał śruby i nakrętki.

DOBÓR ŚREDNICY GWINTU.

1.1. Średnica podziałowa gwintu di z umowy wytrzymałości zwojów na zużycie

k_d - wartość dopuszczalnych nacisków jednostkowych, MPa (tabl. 2.3.1),

- współczynnik wysokości nakrętki

1.2.    Wewnętrzna średnica gwintu dy z umowy wytrzymałości trzpienia śruby na ściskanie z uwzględnieniem skręcania

dy’^ml4p-Q/(7T-kc) ,    mm,

/? =1,3 - współczynnik uwzględniający wpływ naprężeń skręcających w przekroju śruby,

£_c naprężenia dopuszczalne na ściskanie k_c RJ3, MPa (R_e- tabl 4.2T)A

1.3.    Według PN dla określonego zarysu gwintu (2.5) dobiera się gwint o średnicy zewnętrznej d w taki sposób, żeby

dz^d₂ i    dy^d 3.

Wyjściowe parametry gwintu

d, d_u </₂, d,, D_ly D_ly P, mm. Wielkości d i P muszą być skojarzone (2.5).

3.4. Krytyczna wartość siły ściskającej , przy której śruba ulega wy boczeniu:

3.4.1.    dla A £100    0^= tt^{1 2}'E-J/L¹W% Q_t N,

3.4.2.    dla 40$ A< 100    <?_b= cr_ir 5=(o-bv\) S>. Q, N.

Wartości współczynników a i b (tabl. 2.3.4). Niespełnienie warunku ź Q wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p. 1.3 lub doboru materiału śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych,

3.4.3.    dla A<40 wyboczcnic śruby nie sprawdza się,

3.4.4.    krytyczna wartość siły ściskającej Q_kr dla prętów o przekroju poprzecznym zmiennym skokowo (rys. 2.3.4).

5.1.    Wysokość nakrętki A =3^ • d₂, mm.

5.2.    Liczba zwojów w nakrętce Z^h/P (Zmu $10:12). Niespełnienie warunku (Z$10vl2) wymaga zmniejszenia V* z powrotem do p. 1.1 lub zwiększenia P z powrotem do p. 1.3.

5.3.    Zewnętrzna średnica nakrętki z w^farunku wytrzymałości na rozciąganie (z uwzględnieniem skręcania)

V4-1,3 Q/(tt£,)+</⁷ , mm, £, (tabl. 2.3.3).

5.4.    Dla nakrętki o konstrukcji kołnierzowej

5.4.1. Zewnętrzna średnica kołnierza z warunku wytrzyma łości na naciski jednostkowe

k'_d (tabl. 2.3.3).

(przy d_o=(0,6 :0,7)d - z umowy wytrzymałości na zu życic) D₀~\ 4Q/(TT-k_d)+d'₀\ mm, (d>d₀, rys. 2.4.1a).

6.2.    Inne wymiary' korony (rys. 2.4.la).

6.3.    Moment tarcia na oporowej powierzchni korony

T_± = Qf{Dl-d'MXDl- d‘ *)Ł    Nmm,

6.3.1.    dla płaskich powierzchni oporowych d₀ i D₀ (rys. 2.4.1 a-d),

6.3.2.    dla niepłaskich powierzchni oporowych

₃    d_o=0, D₀-2a'_t

oH,109 !Q R/E,    mm, (rys. 2.4.1e),

a^ltm^ę-RŚRlĄEiRi-RJł mm (rys. 2.4.10, R, R\> R₂ - promienie kulistych powierzchni, mm, E =2, H 0^ł - moduł sprężystości, MPa.

6.4.    Długość rękojeści /_ł=(7'_tfW+T_tk)/(F, Z_r /C_x), mm, mm.

MPa,

N-m,

- dla pras, ściągaczy 7 =7^+7*.

Niespełnienie tego warunku wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p. 1.3 lub doboru śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych; k_c (p. 1.2).

V =tg7+P')+2 TJ{ Q d₂)].

9.1.    Wysokość I^Ł-KlO^Oj+A-A*.    mm.

9.2.    Wewnętrzna średnica korpusu u podstawy przy zbież ności 1:5 F>kw-d*w+[L+(10:20)]/5, d*w=A>⁺10 mm.

9.3.    Zewnętrzna średnica korpusu u podstawy z umowy wy trzymałości na naciski powierzchniowe

Qf(?t’k_d)+Dto,, mm, k_d=4 MPa-dla drzewa.

9.4.    Grubość ścianki korpusu (ó£ 8 mm) sprawdza się na ściskanie ^uwzględnieniem skręcania

c¹ < k_c, a; =4ę/n [(«/*,+2 <5)

T=T_v.l{-n[(d_t.+26Y-d\_w\l[\6(d_tw+26)\),

£<,=50:60 MPa-dla żeliwa.

1

   WARUNEK SAMOHAMOWNOŚCI GWINTU 7<p\ st,

7= arc tg[p/(7T d₂)] - kąt wzniosu linii zwoju, st, p'= arc tg(/7cosa) - zastępczy kąt tarcia, st, f - współczynnik tarcia dla skojarzonych par materiałów (tabl. 2.3.1),

a - kąt pochylenia oporowej powierzchni gwintu (tabl. 2.3.2).

2

   SPRAWDZANIE ŚRUBY NA WYBOCZENIE.

3.1.    Długość ściskanej części śruby (rys. 2.3.1)

L_l=L+b_l+ 0,5h,    mm.

3.2. Długość wyboczeniowa L_w=fiL_x,    mm, /z- współczynnik wyboczeniowy długości śruby zależny

od sposobu zamocowania końców ściskanej śruby (rys. 2.3.3).

3.3.    Smukłość śruby A-L^/jmin,

i^;j/S'= 0,25 d,, mm - promień bezwładności,

J= 7i dj*/64, mm⁴ - moment bezwładności,

S~ 7T-dj/4, mm² - przekrój śruby.