0000193

JACEK MARCHBWCZYK, MAŁGORZATA CHODAK

DIAGNOSTYKA PSYCHOLOGICZNA W PROFILAKTYCE I LECZENIU CHORYCH Z ZESPOŁEM BÓLOWYM SZYJNEGO ODCINKA KRĘGOSŁUPA

Z Kliniki Ortopedycznej AM w Krakowie Kierownik: prof. dr hab. J. Markowa

W pracy kontynuujemy nasze rozważania przedstawione na sesji naukowej PAN w Busku w 1977 roku, tym razem na podstawie 33 przypadków z dolegliwościami związanymi z odcinkiem szyjnym kręgosłupa (tab. I). W grupę tę włączyliśmy również chorych z dolegliwościami wielomiejscowymi, jeśli w chwili rozpoznania i badania dominowały objawy szyjne.

Tabela I Rozkład płci i wieku

Płeć	Ilość	Średni wiek
K	22	38,6
M	11	43,1
Razem	33	40,1

W porównaniu z grupą pacjentów przedstawionych w Busku stwierdziliśmy zwiększenie o 15% liczby uszkodzeń OUN (z 56% do 72%) oraz dwukrotny wzrost liczby chorych ze wskaźnikiem inteligencji poniżej normy (z 12% do 24%), natomiast nie zauważyliśmy istotnych różnic w ocenie osobowości. Nasze badania uszkodzeń OUN potwierdzają się już w niektórych przypadkach w badaniach klinicznych. U pięciu chorych badania psychologiczne w kierunku zmian w OUN wyprzedziły o prawie dwa lata rozpoznanie neurologiczne — w tym były dwa guzy mózgu.

Bogatsi o doświadczenia kolejnego roku zarówno w problematyce zespołu bólowego dolnego odcinka kręgosłupa, jak i w problemach omawianych na tej sesji potwierdzamy, że diagnostyka kliniczno-testowa chorych ze składową psychogenną stała się wartościowym narzędziem w profilaktyce i leczeniu tego typu pacjentów. Jej znaczenie profilaktyczne, bo na tym chcemy się skupić, dostrzegamy w fakcie przerwania pewnego stereotypu w łańcuchu: bóle-gabinet specjalistyczny-terapia. Włączamy się z nowym ogniwem oddziaływania psychoterapeutycznego zarówno lekarza, jak i psychologa. Efektywność jest mało mierzalna m. in. z powodu zbyt krótkiego czasu obserwacji. Niemniej dobrą ilustracją efektu profilaktycznego w walce z bólem jest fakt coraz częstszego zgłaszania się chorych, często po długiej nieobecności, którzy zamiast swych