pola magnetycznego w punkcie O wytwarzane przez ten prąd (na podstawie prawa Biota--Savarta-Laplace'a) wynosi
H = 4~ 17.26
2 r
a wektor indukcji magnetycznej w próżni
Bn = po & 17.27
gdzie: p0 = 4- • 10~7 (Vs/Am) —jest przenikalno.ścią magnetyczną próżni.
Kierunek wektora B0 jest prostopadły do płaszczyzny zwoju i zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej ma zwrot do Czytelnika, [loczyn natężenia prądu / i powierzchni S (S — rrr2) ograniczonej zwojem nazywa się momentem magnetycznym pm prądu kołowego
Moment magnetyczny pm jest także wektorem o kierunku i zwrocie zgodnym z kierunkiem wektora indukcji B0 (ryc. 17.116). W zewnętrznym polu magnetycznym o indukcji
Ryc. 17.11. a — Wektor indukcji fi' zwoju z prądem jest prostopadły do płaszczyzny zwoju; /> - zewnętrzne pole fi0 ustawia zwój tak, że pole własne zwoju fi' będzie równoległe do pola zewnętrznego B„.
B0 na zwój z prądem o momencie magnetycznym pm działa moment obrotowy T, który wyraża się wzorem
T = Pm Bo sin (p„,< B0) 17.28
Moment ten stara się ustawić zwój z prądem tak, aby wektor pm był równoległy do B0 (ryc. 17.116). Ze wzoru 17.28 wynika, że moment obrotowy T znika zarówno wtedy, gdy wektor pm będzie równoległy, jak i antyrównoległy do wektora Bn, bo w obu przypadkach sin (pm, B0) = 0.
Stabilne położenie równowagi zwoju będzie jednak tylko wtedy, gdy wektory pm i B0
321
21 — Podstawy biofizyki