JACEK SROKA
Uniwersytet Wrocławski
' piacy zajmę się tymi aspektami rywalizacji partnerów społecznych na aro-m. stosunków przemysłowych, które przyjmują postać tzw. trójstronnego pr/.o-i m i-ii interesów, prowadzonego przez najsilniejsze grupy funkcjonujące w obi i-i- określonego środowiska, czyli w tym przypadku w obrębie demokratycz im i'o systemu politycznego. We wspomnianym procesie istotną rolę odgrywa iilmiiiistracja publiczna,\która z jednej strony pełni rolę arbitra sporów i zarazem ii .iznika interesu publicznego, z drugiej zaś sama stanowi stronę wspomnianego i-i - larg,n i, co więcej, może mieć relatywnie większe szanse realizacji własnych mi. i esów grupowych. Nie sposób mówić o trójstronnym przetargu interesów me wspominając o pozostałych jego uczestnikach—organizacjach pracodawi <>\\
- w ią/.kach zawodowych. Omówię też klasyfikację umów/paktów, które /a\\ u-ui|i| ze sobą strony przetargu interesów, oraz najnowsze zachodnioemopep.l u doświadczenia w sferze paktów społecznych, a także środkowo- i wseliodun- u i.'|u-|skie próby w tej mierze. W podsumowaniu, odnosząc się do sytuacji w kia jii< li Ku ropy Środkowej i Wschodniej, postaram się dokonać rekapilulacji naj .i/uicjszych kwestii, które pojawiły się w kontekście udziału administracji pu l»lu /11 c j w procesie przetargu interesów.
I'njęcie stosunków przemysłowych wywodzi się z tradycji anglosaskiej (/'// Jii.slridl relations). Francuzi tę sferę stosunków społecznych nazywają stosun I .mu zawodowymi. W Austrii używa się terminu partnerstwo społeczne (So .•itilfuirincrschafi)1, a w Niemczech mówi się o systemie współslanowienia
Kategoria partnerstwa socjalnego (,Sozialparlnerscluift) ukształtowała sic,- w odniesieniu do iiu .iiiaekiego systemu alokacji dóbr. Partnerstwo socjalne jesl określane jako układ I.p - u \ iiapslolniejs/.e cec liy strategii korpornlywislyeznej. Trzy zasadnie ze rysy lego układu lo i I i ,-di