061220111592

Płyn Ringera (Solutio Ringeri)

Postać: 500 ml np.

Droga podania: dożylnie

Wskazania: Odwodnienie izotoniczne bez względu na przyczynę (spowodowane m in wymiotami, biegunką, przetokami). Wyrównywanie objętości płynów w hipowolemii spowodowanej oparzeniami oraz ubytkami wody lub elektrolitów po zabiegach chirurgicznych.

P/wskazania: Przewodnienie. Zastoinowa niewydolność serca serca. Hipematremia. Hiperchloremia.

Stany wymagające ograniczeń w przyjmowaniu sodu (np. ciężka niewydolność nerek, obrzęk płuc). Hiperkaliemia. Hiperkalcemia. Jednoczesne stosowanie glikozydów naparstnicy i leków oszczędzających potas. Nie podawać domięśniowo. Preparatu nie należy podawać z krwią przez ten sarn zestaw do przetaczania (pseudoaglutynacja krwinek).

Działanie uboczne: Mogą wystąpić: gorączka, zakażenie w miejscu podania, zakrzepica żył lub zapalenie żył rozprzestrzeniające się z miejsca wkłucia, wynaczynienie i hiperwolemia (wskazania do natychmiastowego przerwania wlewu). Nadmierna podaż preparatu, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub z chorobami układu krążenia może powodować niewydolność krążenia i obrzęk płuc.

Dawkowanie: Dożylnie we wlewie kroplowym (do żyły głównej lub żył obwodowych): zależnie od stanu chorego, wieku, masy ciała i wyników badań laboratoryjnych: zwykle 250-2800 ml. Maksymalna dawka dobowa: 40 ml/kg m.c. Maksymalna szybkość wlewu: 120 kropli/min (6 ml/min).

Salbutamol Postać: 0,5 mg/ml

Droga podania: dożylnie, domięśniowo, podskórnie Wskazania: Stan astmatyczny.

P/wskazania: Nadwrażliwość na salbutamol lub pozostałe składniki preparatu. Świeży zawał serca, migotanie komór, zaburzenia rytmu przebiegające z częstoskurczem, tachykardia, niewydolność mięśnia sercowego, kardiomiopatia przerostowa. Ostrożnie stosować w nadciśnieniu tętniczym, nadczynności tarczycy, niewyrównanęj cukrzycy, w ciąży (jeżeli nie jest stosowany jako lek tokolityczny) i okresie karmienia piersią.

Działanie uboczne: Drżenia mięśniowe, obwodowe rozszerzenie naczyń, bóle głowy, rzadko obrzęki naczynioruchowe, tachykardia, zaburzenia rytmu, pogorszenie utlenowania krwi, hipokaliemia, pobudzenie, zaburzenia snu, hiperglikemia.

Dawkowanie: W nebulizacji. 2,5-5 mg/dawkę w stanie astmatycznym nawet co 1-3 h.

Tlen (Oxygen)

Postać: butla

Droga podania: wziewnie, dotchawiczo

Wskazania: Hipoksemia lub hipoksja tkankowa; jako składnik mieszanin gazów stosowanych podczas znieczulenia; czynnościowe badania układu oddechowego.

Przewlekła tlenoterapia: utrwalona hipoksemia w przebiegu przewlekłych chorób płuc (ciśnienie parcjalne < 60 mmHg i Ht > 55%): przewlekła obturacyjna choroba płuc, zwłóknienie płuc, zmiany pogruźlicze, rozstrzenie oskrzeli, boczne skrzywienie kręgosłupa, zatorowość płucna, krzemica płuc, pierwotne nadciśnienie płucne.

P/wskazania: ostrożnie!!! Ostrożnie stosować u pacjentów z hipoksycznym napędem oddechowym (np. z przewlekłymi zmianami płucnymi i wtórną niewydolnością krążenia), u noworodków, w warunkach hiperbarycznych.

Działanie uboczne: Podawany nie nawilżony tlen powoduje wysychanie błon śluzowych dróg oddechowych. U chorych z przewlekłą hiperkapnią i hipoksycznym napędem oddechowym może spowodować hipowentylację i hipoksję, jeśli nie stosuje się wspomagania wentylacji. Przy oddechu własnym może powodować zmniejszenie pojemności życiowej płuc, rozsianą niedodmę pęcherzykową. Długotrwale stosowany w dużych stężeniach upośledza wytwarzanie surfaktantu i działa toksycznie na komórki organizmu.

Dawkowanie: W zależności od wskazań, pod kontrolą badań gazometrycznych (pjAt) lub wysycenia tlenem krwi włośniczkowej (SatCh).