069 5

powiednio do przyjętego rozwiązania konstrukcyjnego. W pracach autora i jego zespołu [58j wykazano, że wzory te mają ograniczone zastosowanie i nadają się w szczególności do obliczeń przybliżonych oraz odnoszących się do wąskiego przedziału zmienności głównych parametrów. Ponadto wspomniane wzory nie mogą być stosowane w procedurach optymalizacyjnych konstrukcji silnika.

Właściwą modelowi drugiego rzędu dokładność określania pracy obiegu porównawczego z izotermicznym sprężaniem i rozprężaniem zapewnia podany niżej sposób postępowania.

Chwilowe ciśnienie gazu w przestrzeni roboczej wynosi n R

P =

V

(3.12)

H x

R D

Cx

gdzie:    - chwilowa objętość gazu w przestrzeni gorącej,    - chwilowa obję

tość gazu w przestrzeni zimnej, K - objętość gazu zawartego w regeneratorze.

Chwilową objętość gazu w przestrzeniach zimnej i gorącej określa się na podstawie kinematyki zastosowanego mechanizmu roboczego oraz założeń projektowych. Temperaturę gazu w regeneratorze przyjmuje się albo jako średnią arytmetyczną temperatur panujących w przestrzeniach zimnej i gorącej

T + T

(3.13)

H    K

lub ich średnią logarytmiczną

T =

R

T - T

H    X

(3.14)

1 n-

Elementarną pr&cę gazu na drodze kątowej od <p do {<p + A<p) określa się przez całkowanie uproszczoną metodą trapezów

AL

ti

y+Ay p(y) + p(y*Ay)

2

[V (y+Ay) - My)]

(3.15)

gdzie:

(3.16)

V (y) = V (y) + V + V (y)

t    Hx    RU Cx

jest chwilową objętością gazu w całej przestrzeni roboczej.

Moc silnika na podstawie tak zrealizowanego obiegu porównawczego wynosi

2TI

ⁿ<. ■^r z

AL

u

y+Ay

(3.17)

72