czana przez wytwórnię do sprzedaży w stanie gotowym i wciska się ją w gniazdo nogi ruchomej na zimno. Do wymiany kwalifikują się również tuleje, których powierzchnie ślizgowe mają uszkodzenia mechaniczne (rysy, pęknięcia, zagniecenia).
Złe resorowanie amortyzatorów przejawia się niedostatecznym prowadzeniem przodu, twardym dobijaniem (stuk) na nierównościach drogi i zmniejszeniem prześwitu motocykla. Niedomagania te spowodowane są uszkodzeniem lub nadmiernym zużyciem sprężyn. Prawidłowa długość sprężyn wynosi 450 ± 7,5 mm i dopuszcza się zmniejszenie ich wymiaru o 20 mm na skutek zmęczenia. Różnica w długości sprężyn jednej .pary nie może jednak przekroczyć 10 mm. W przypadku nadmiernego zużycia lub pęknięcia wymienić należy zawsze obie sprężyny równocześnie. Zakładając nowe sprężyny długość ich można wyrównać przez głębsze lub płytsze nakręcenie na uchwyty. Całkowita długość elementu tłumiącego, sprężyny i górnego uchwytu powinna być po zmontowaniu jednakową dla prawego i lewego amortyzatora.
Takie uszkodzenia mechaniczne nóg i elementu tłumiącego, jak pęknięcia i Skrzywienia kwalifikują je do wymiany. Powierzchnie nóg, współpracujące z tulejkami ślizgowymi, nie mogą mieć ponadto rys, zadrapań lub zagnieceń wyczuwalnych przy dotyku.
Najczęściej spotykanymi niedomaganiami kół są: zużycie filcowych pierścieni uszczelniających, łożysk, wyrobienie gniazd łożyskowych w piaście, uszkodzenie osi, uszkodzenie obręczy i szprych, zużycie i uszkodzenie ogumienia.
Wymiana uszczelek i naprawa ogumienia omówiona była w pkt. 6.6.
Łożyska, trwałość których przekracza 30 tys. km, zużywają się wcześniej przede wszystkim na skutek nieprawidłowego osadzenia w piaście, skrzywienia osi koła lub nieprawidłowej konserwacji.
Jeżeli luz osiowy koła mierzony na obrzeżu obręczy wynosi ponad 1,5 mm, łożyska należy bezwzględnie wymienić. Luz ten może również świadczyć o wyrobieniu gniazd łożysk w piaście i wtedy należy wymienić również piastę. Okadzanie w takim przypadku łożysk w piaście na żywicy syntetycznej lub tulejowanie gniazd jest naprawą drogą i przez wytwórnię nic zalecaną.
Łożyska nie wykazujące nadmiernego luzu należy po dokładnym umyciu poddać oględzinom. Jeżeli widoczne są na nich gołym okiem pęknięcia kulek lub bieżni, ślady złuszczcnia zmęczeniowego lub wżery korozyjne, ślady zatarć lub zabarwień spowodowanych wysoką temperaturą, to łożysko takie -również kwalifikuje się do wymiany.
Wymienić należy także łożyska, które wprawdzie nie mają widocznych uszkodzeń, ale obracane luzem wydają niejednostajny szum lub wykazują opory i chropowatość toczenia.
Skrzywioną oś należy wymienić, jeżeli po podparciu jej w kłach mierzone -czujnikiem bicie przekracza 0,25 mm.
Najczęściej występującym uszkodzeniem kół jest nadmierne wyciąganie i urywanie się szprych, co z kolei prowadzi do deformacji obręczy. Stopień .deformacji (nie biorąc pod uwagę odkształceń powypadkowych) najlepiej określić za pomocą przyrządu N. 19.00 (pkt 6.4.4). Najpierw trzeba zlikwidować bicie promieniowce przez zwiększańie naciągu szprych wt miejscach wybrzuszeń obręczy, przy jednoczesnym jego zmniejszeniu w miejscach wklęśnięć, a następnie ,w podobny sposób bicie osiowe.
Podczas środkowania obręczy pamiętać należy o tym, że płaszczyzna jej symetrii powinna dzielić szerokość piasty na połowę.
Nieznaczne zagniecenia obręczy można prostować za pomocą specjalnych klepadeł, ale obręcz z poważniejszymi odkształceniami, a zwłaszcza pęknięciami, należy bezwzględnie wymienić. Wymiana obręczy lub piasty powoduje .konieczność rozplecenia oraz zaplecenia szprych i dlatego powinna być wykonywana przez doświadczonego mechanika.
Przede wszystkim należy sprawdzić stan otworów na szprychy w obręczy i ewentualnie ostre krawędzie załamać.
Następnie trzeba położyć obręcz na stole i w jej środku ustawić piastę koła. Zaplatanie zaczyna się od założenia szprychy wewnętrznej (rys. 7.46)
iłys. 7.46. Początek zaplatania
w .otwór piasty i znalezienia dla niej otworu w obręczy. W tym celu wzdłuż średnicy obręczy i piasty układa się liniał tak, aby przechodził przez otwór piasty, w którym tkwi pierwsza szprycha.
Szprycha ustawiona pod kątem 60° do liniału wskaże swoim gwintowanym końcem .pierwszy otwór w obręczy (rys. 7.47), przy czym pamiętać należy,
Rys. 7.47. Sposób zaplatania pierwszej szprychy
że powinien to być otwór po przeciwnej stronie obręczy. W otwory po tej samej stronie obręczy wchodzą szprychy zewnętrzne.
97
Naprawa motocykla