— 19 —
POTRZEBY JAKO PODSTAWA ZACHOWAŃ KONSUMENTÓW
Źródło powstania potrzeb stanowi często spotykane kryterium ich klasyfikacji. Uwzględniając go, wyróżnia się potrzeby4:
1) biologiczne - wynikające z fizjologii organizmu człowieka,
2) psychiczne - powstające w wyniku stanów napięć w świadomości i w kontaktach z innymi ludźmi (potrzeba rozrywki, przyjemności, urozmaiconego wypoczynku, różne potrzeby kulturalne),
3) społeczne - będące wynikiem współżycia jednostki w społeczeństwie.
Interesujący podział potrzeb według źródła ich powstania zaproponował J. Szczepański.
Wyróżnia on:
1) potrzeby rzeczywiste - wywołane brakiem czegoś, powstałym w wyniku zużycia, który pobudza mechanizm motoryczny do likwidacji tego braku. Brak ten jest rzeczywistym składnikiem potrzeby. Na przykład potrzebą rzeczywistą jest potrzeba zaspokojenia głodu;
2) potrzeby otoczkowe - zawierające oprócz składnika rzeczywistego także „otoczki” psychologiczne, społeczne, gospodarcze i kulturowe, w których te ostatnie zaczynają górować nad składnikiem rzeczywistym. Na przykład potrzebę głodu można zaspokoić przez spożycie posiłku samotnie w domu. Jednakże niektórzy odczuwają potrzebę zaspokajania głodu w towarzystwie, na przykład w restauracji. Spełnienie tych dodatkowych warunków jest właśnie zaspokojeniem potrzeb otoczkowych;
3) potrzeby pozorne - powstają przez rozwój potrzeb otoczkowych. Są to potrzeby nie posiadające składnika rzeczywistego, których zaspokojenie prowadzi do regresji systemu biopsychicznego czy też rozkładu systemów zewnętrznych, w których jednostka funkcjonuje. Potrzebami pozornymi są: pijaństwo, obżarstwo czy narkomania.
J. Szczepański uważa, że zaspokajanie potrzeb otoczkowych nie zawsze ma dodatni wpływ na życie jednostki, a zaspokajanie potrzeb pozornych powoduje jej regresję i degradację. Ponadto, zaspokajanie potrzeb otoczkowych prowadzi do nadmiernego zużywania zasobów naturalnych (surowców i energii), a masowe zaspokajanie potrzeb pozornych jest najczęściej marnowaniem tych zasobów lub wręcz ich bezmyślnym niszczeniem.
Do najpopularniejszych ujęć typologicznych należy klasyfikacja potrzeb według kryterium pilności. Zgodnie z tym kryterium można je podzielić na:
1) potrzeby podstawowe, wynikające z fizjologii człowieka (na przykład potrzeba żywienia, osłony, wypoczynku),
2) potrzeby wyższego rzędu (kulturowe, społeczne itp.), uzależnione również od fizjologii człowieka, ale w znacznie mniejszym stopniu.
Ta klasyfikacja potrzeb znajduje odzwierciedlenie w podziale dóbr konsumpcyjnych, które z tego punktu widzenia dzieli się na:
1) dobra pierwszej potrzeby:
- podstawowe, czyli niższego rzędu,
- powszechnej konsumpcji.
2) dobra dalszych potrzeb:
- wyższego rzędu,
- luksusowe.
Podziały potrzeb oraz dóbr na podstawowe i wyższego rzędu są umowne i zależą od osiągniętego stopnia rozwoju gospodarczego. W krajach bogatych do dóbr powszechnie używanych, a więc podstawowych, należą dobra zaliczane w krajach ubogich do luksusowych.