W przypadkach niepomyślnych następuje okres wyczerpania, w którym z powodu choroby metabolicznej niemożliwa już jest eliminacja toksycznych produktów przemiany materii, a mechanizmy regulacyjne nie są w stanie zapewnić odpowiednich warunków hemodynamicznych i prawidłowej przemiany materii.
Rozmiary, czas trwania i przebieg pourazowego odczynu metabolicznego zależą od:
* rodzaju, ciężkości i czasu trwania urazu,
* stanu wyjściowego pacjenta,
* obecności chorób wspóhstniejących i powikłań,
* przebiegu choroby,
* rodzaju i skuteczności leczenia,
* czasu wstrzymania dowozu pokarmu,
* czasu imieruchomienia.
1. zwiększone wydzielanie amin katecholowych - powodują one skurcz większości naczyń krwionośnych, przyspieszają akcję serca, zwiększają metabolizm ustroj u.
2. zwiększone wydzielanie ACTH i kortyzolu - pobudzenie hydrolizy białek oraz glukoneogenezy
3. zwiększone wydzielanie glukagonu i hormonu wzrostu - powoduje to ghkogenolizę, lipolizę oraz pobudzenie glukoneogenezy
4. zmniejszenie wydzielania insuliny i powstanie oporności tkanek na insulinę -we krwi wzrasta poziom glukozy i wolnych kwasów tłuszczowych
5. zwiększenie hydrolizy białek - dostarczenie aminokwasów dla zwiększonych potrzeb organizmu (gojenie rany, odporność); objawem klinicznym tego
są zaniki mięśni
6. zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego - powoduje nasilenie resorpcji zwrotnej wody w kanalikach nerkowych (zmniejszenie diurezy)
7. zwiększenie wydzielania ałdosteronu - prowadzi to do zatrzymania sodu w ustroju oraz zwiększonego wydalania potasu
8. utrata masy ciała spowodowana zanikami mięśni i rozpadem lipidów oraz zmniejszonym dowozem pożywienia (lekki zabieg - 4-8%, ciężki zabieg 8-12%)
9. zwiększona skłonność do wystąpienia zaburzeń równowagi kwasowo -zasadowej