przymiotnikową
W** . * *-----znaczeniowo oIp
f nazw£* cechy, ^ 1
rezultatu czynności, zaś jadłodajnia miejscem 3ej wykonywania. R £
Nazwy miejscowe (ojkonimy) to nazwy osiedli ludzkich: miast, wsi, przysiółków. jSfiekiedy przez ten termin rozumie się -> n. geograficzne w ogóle. Zob. też Mikroto-ponimia. * £. U.
Nazwy miejscowe — klasyfikacja. Klasyfikacja nazw miejscowych może się opierać na różnych kryteriach, nic więc dziwnego, że we współczesnej -> onomastyce istnieje kilka klasyfikacji. W Polsce stosowane są dwie klasyfikacje. Klasyfikacja oparta na kryterium znaczeniowym odróżnia: 1. nazwy będące zawsze n. miejscowości, 2. nazwy będące zrazu nazwami ludzi, później dopiero n. miejscowości. W grupie 1. rozróżnia się: a) -> n. topograficzne: Rybnik, Dąbrowa, Skala, Podsosnów, Grabowa,
b) n. kulturalne: Poręba, Mosty, Środa,
c) n. dzierżawcze, tworzone za pomocą kilku przyrostków: Dalechów, Witowa, Rogaczowi Cieszęcin, Targoszyna, Potulino', Domaradz, Radom, Lubowidza; Ltitomirsko, Raciborsko, d) -> n. zdrobniałe (deminu-tywne), utworzone w oparciu o n. sąsiednich osad: Janówek, Racławiczki, Szydłowiec, Zborowczyk. W grupie 2. rozróżnia się: a) —> n. etniczne, oznaczające pierwotnie gromadę ludzką na podstawie jej pochodzenia lub położenia jej osady: Nagórzany, Zalesiany, Raciborzany; Pogórzyce, Zabło-cice\ Łyso górce, Zadolińce; Konojady, Rako-jady\; Gygany, Czechy, Pieczonogi, b) -> n. patonnimiczne, oznaczające pierwotnie potomków lub poddanych człowieka, od
14 — Encyklopedia wiedzy o języku polskim
trudności, łabędzie od pc zawsze możlr
marne (nied*
nych przyros
nimiczny ch),
derywowane
przedrostków
we). W grupi pierwotnie i pellatiwami) skała, Brzo't niedźwiedź, piekarz, Cyt ręba, Moste Piątek — p nie n. osób: pie S) rozrc kami (sufikf szewek, Rogc mirsko; Brz Racławice; b) twory j Podgóra, Z dom, c) tw( kami (sufit Zagórze, I n. złożonyc Dębogóra, C sty: Białyt syntaktycz] Oba pod Pierwszy j jest bardzie historyczny
Nazwy ni te są urzę