Kategoria aspektu w języku polskim i francuskim (na materiale Małego Księcia... 19
rezultat czynności i jej związek z momentem wypowiadania, bardziej niż następstwo akcji”10. Rodzimi użytkownicy języka francuskiego używają tego czasu w codziennym rozmowach, w korespondencji oraz w literaturze. Passe compose, odmiennie niż dwa wymienione czasy przeszłe, to czas złożony - ma postać dwóch słów. Tworzy się go za pomocą słowa posiłkowego - odpowiedniej formy czasownika avoir (mieć) lub etre (być) w czasie teraźniejszym i imiesłowu czasu przeszłego (powiedziałem/am). Z reguły zdania w czasie passe compose tłumaczy się na język polski za pomocą czasowników dokonanych, choć niejednokrotnie można w tłumaczeniu posłużyć się czasownikiem niedokonanym (por. dalszą materiałową część pracy).
Język francuski, inaczej niż język polski, nie potrzebuje więc dwóch lekse-mów, aby spojrzeć na czynność w dwojaki sposób. Tu wystarczy jeden leksem czasownikowy i dobór odpowiedniej końcówki. Widać więc, że w aspekcie francuskim „chodzi raczej o opozycję uprzedniość/nieuprzedniość, tj. o kategorię pozwalającą odnieść czas jednego czasownika do czasu drugiego czasownika w wypowiedzi”1 2. Aby znaleźć odpowiednik drugiego członu pary aspektowej danej formy czasownika, należy jej poszukać w innym czasie gramatycznym. Opozycję aspektową w takim kształcie, jaki rysuje się w języku polskim, Język francuski posiada jedynie w czasie przeszłym i tym właśnie różni się od języka polskiego, który wyraża aspekt we wszystkich trybach i czasach”12. Do wyrażenia czynności mającej rozegrać się po momencie mówienia o niej język francuski stosuje czas przyszły futurę simple. Brak jest „równoległego” odpowiednika imparfait, jak w czasie przeszłym. Ponadto język francuski wyróżnia futur prockę (czas przyszły bliski; może być tłumaczony na język polski za pomocą czasu teraźniejszego) oraz futur anterieur (pełni podobną funkcję do czasu zaprzeszłego passe anterieur)13. Operowanie polskimi formami czasu przyszłego jest więc dla rodzimych użytkowników języka francuskiego szczególnie trudne.
3. Materiałowa część pracy. Opis konfrontatywny
Analizie poddano zdania wyrażone w czasie przeszłym i przyszłym trybu oznajmującego. Pominięte zostały zdania w czasie teraźniejszym z uwagi na fakt, że w języku polskim zawsze stosuje się niedokonane leksemy czasownikowe. Istotne z punktu widzenia tej pracy były również bezokoliczniki. Szczególną trudność w zrozumieniu aspektu bezokolicznika powoduje fakt, że bezokolicznik
10 Ibidem.
H. Włodarczyk: Zagadnienie aspektu w czasowniku polskim i francuskim (studium kontra-stywne), „Rocznik Slawistyczny” 1980, t. XL, cz. 1, s. 25.
12 Ibidem, s. 26.
13 Conjugaison. Le guide de reference pour tous. Red. A. Bentolila. Nathan 2004, s. 27; La Grammaire pour tout. Paris 1990.