109 3

Rozdział 23

Niezdjęte przekleństwa

N a krzyżu Jezus wziął na siebie konsekwencje, które nieposłuszeństwo Bogu ściągnęło na rodzaj ludzki. Konsekwencje te dzielą się na dwie kategorie: konsekwencje pierwszego nieposłuszeństwa w ogrodzie Eden oraz konsekwencje związane z późniejszym nadaniem zakonu przez Mojżesza.

W Gal. 3,13 Paweł mówi o tej ostatniej kategorii. Wyraźnie podkreśla, że „Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu”. Stwierdza, że według zakonu każdy, kto został stracony przez powieszenie na drzewie, stawał się przeklęty. W ten sposób zakon, który rzucał przekleństwo, otwierał też i możliwość uwolnienia od przekleństwa przez zastępczą ofiarę Chrystusa.

W rozdz. 4. stwierdziliśmy, że „przekleństwo zakonu” to hańba, niepłodność, nieurodzaj, choroby fizyczne i umysłowe, rozbicie rodziny, ubóstwo, porażka, opresja, niepowodzenie, brak Bożej przychylności.

Zgodnie z jednoznacznym oświadczeniem Pawła w Gal. 3,13, śmierć Chrystusa na krzyżu niesie uwolnienie od tych wszystkich konsekwencji złamania zakonu. Paweł nie obejmuje jednak tym stwierdzeniem innych form pierwotnego przekleństwa wypowiedzianego przez Boga nad Adamem i Ewą po ich nieposłuszeństwie w ogrodzie. Przekleństwo to zapisane w 1 Mojż. 3,16-19 dzieli się na dwie części: pierwsza została wypowiedziana do Ewy, a druga do Adama.

NIEZDJĘTE PRZEKLEŃSTWA

Przekleństwo wypowiedziane w stosunku do Ewy wiąże się z jej wyjątkową funkcją kobiety i również dzieli się na dwie części:

1.    Rodzenie dzieci będzie trudne i bolesne.

2.    Będzie poddana władzy swojego męża, a spełnienie jej podstawowego pragnienia - posiadanie dzieci - będzie uzależnione od niego.

Przekleństwo wypowiedziane nad Adamem odnosi się do zadań wyznaczonych przez Boga w 1 Mojż. 2,15, aby „uprawiał i strzegł” ogrodu, to znaczy, by uprawiał ziemię. W tym przekleństwie można wyodrębnić trzy części:

1.    Zmieni się sama ziemia. Od tej chwili będzie wydawać owoc tylko po trudnej, wytężonej pracy.

2.    Zmiana ziemi widoczna będzie w zmianie roślinności - szczególnie w wydawaniu bezproduktywnych form roślinności: ostów i cierni.

3.    Sam człowiek podlegać będzie procesowi rozkładu i śmierci. Obróci się w proch, z którego powstał. Chociaż trzecia część skierowana była do Adama, objęła też Ewę oraz ich wspólne potomstwo.

Widzimy wyraźnie, że wypowiedziane wtedy przekleństwa dotknęły całą ziemię. Wynikało to z bliskiej więzi Adama ze środowiskiem, na którą wskazuje hebrajskie słowo oznaczające ziemię: adamah. Adam został uczyniony z ziemi. Także Bóg uczynił go odpowiedzialnym za ziemię.

Poza tym, szczególną klątwą został obłożony wąż, który od tej chwili miał się wyróżniać od wszystkich innych stworzeń królestwa zwierząt.

W Kazn. 1,2 i Rzym. 8,20 opisany został stan ziemi i jej mieszkańców spowodowany przez przekleństwo. Użyto dwóch słów, które mają to samo znaczenie: marność i znikomość.

Odkupienie od „przekleństwa zakonu", o którym pisze Paweł w Gal. 3,13, nie obejmuje opisanych wyżej przekleństw. Wynikają one z nieposłuszeństwa Adama i Ewy w ogrodzie. W tamtej chwili nie istniał jeszcze nadany przez Boga system praw ani nie wypowiedziano przekleństw za ich łamanie.

219