100220111048

Si

a l 4

go M 1-i i

I kami nie odpowiadał i narzekali na skrępowanie lub opor-I funizm samych szubrawców ⁹⁹, w istocie jednak cenzorzy I byli raczej życzliwi. Po krótkim okresie na początku, f kiedy tę funkcję pełnił Grodek i Becu, objął ją, by sprawować z krótkimi przerwami aż do końca, F. N. Gdański, który prawdopodobnie należał do Towarzystwa. W każdym razie cenzura nie zaważyła na terminowym ukazywaniu się »Wiadomości« i bardzo długo udawało się szubrawcom uniknąć wyższych interwencji, choć trochę powodów do niej dostarczali.

Zasięg »Wiadomości Brukowych*. Zasięg » Wiadomości*

■    obejmował znaczne połacie kraju. Nie mamy tylko świa-

■    dectwa, że czytywano je w Poznaniu i Krakowie. Współ-

■    pracowników dostarczała Litwa ze Żmudzią, Białoruś, I Wołyń i Podole, ale czytelników nie brakowało i w Galicji I ze Lwowem, i w Królestwie Kongresowym z Warszawą, I a nawet w znaczniejszych skupiskach Polaków poza krajem. I Utrzymywano przede wszystkim kontakty z czasopi-| smarni, nie rezygnując jednak z polemik. W warszawskich [ czasopismach przedrukowywano publikacje szub rawskie.

„Pod Kopciuszkiem”, w popularnej kawiarni grupującej ! postępowe i artystyczne elementy ówczesnej Warszawy, »Wiadomości« obok konceptów znanego komika Żółkowskiego, autora czasopisma służącego podobnym celom, stanowiły stałą strawę satyryczną 'bywalców.

Czytywano »Wiadomości stale w Puławach, siedzibie księcia kuratora, znacznym ośrodku życia politycznego i literackiego. Iw Końskowoli sąsiedniej, gdzie proboszczem był Zabłocki, rustykanin.

Oddziaływanie sięgało również Petersburga, kędy przebywali stale Tadeusz Bułharyn, Mikołaj Grecz, Józef Sękowski i Józef Przecławski, ale osobliwsza, że »Wiado-

⁸⁹ »Tygodmk Wileński«, nr 1 z 1821 r.