36 (58)

wręgów skorygowanych dla wodnic nie zaczynających się na wręgu 0 lub nie kończących się na wręgu 20. Objętość podwodzia i współrzędnych środka wyporu oblicza się metodą całkowania przybliżonego Simpsona. Tabela 8 pokazuje sposób przeprowadzenia tych obliczeń.

Obliczam* parametrów geometrycznych kadłuba

Tabela 8

Nr wręgu	Powierz chnia wręgu a|m^J|	Moment statyczny powierzchni wręgu względem PP m* Im^5]	Cs	a Cs |m^2]	Bezwymiarowa odległość od owrę2a x*	m, Cs Im^3]	a Cs X* (m^3!
0*	a*	^mZO	0 5 V		C\ł 1 OO •
V	3,	fTltf	2 V		-8-V
2	*2		0 5 k* ♦ 0.5		-8
3	*3	^mz3	2		-7
4	*4	nfy	1		-6
5	35	^mZ5	2		-5
6	a«	^mZ6	1		-4
7	37	niz7	2		-3
8	3e	^mZ8	1		-2
9	as		2		-1
10	3iq	^mzt0	1		0
11	3ti	ITIzn	2		1
12	ai2	^mZ,2	1		2
13	3i3	^m2^3	2		3
14	3,4	t^ZU	1		4
15	3,5	^mZt5	2		5
16	3,6	mz16	1		6
17	3,7	n>z,7	2		7
18	3,8	^mz,a	0.5 ♦ 0.5-X"		8
19'	3,*	^mZl»	2 X"		8 ♦ X"
20'	a?o	^mZ20	0.5 • X"		8ł2r
				_k_	I	□□

Wykreślenie skorygowanych wręgów i korektę współczynników Simpsona przeprowadza się w sposób omówiony w rozdziale 8. Po obliczeniu sum w kolumnach I,, I* i I₃ wyznacza się parametry statku ze wzorów podanych poniżej.

Objętość podwodnej części kadłuba V:

V = fdf(a_|.C,_l)-|.dX

^ó 1-0    Ol

Rdzie:

d - odstęp między wrębami teoretycznymi.

ą - powierzchnia wręgu i dla danej wodnicy, odczytana ze skali Ronjcana.

Rzędna środka wyporu z_F:

z_F =

gdzie M_z oznacza moment statyczny objętości kadłuba względem płaszczyzny podstawowej

Odcięta środka wyporu względom owręźa Xf®:

r d² £(a₁Cs₁x;)

^Ó 1=0-₌ d

2 ²⁰ M

20

gdzie to moment statyczny objętości kadłuba względem płaszczyzny owręża.

Przykład U

Obliczyć objętość podwodnej części kadłuba V oraz odciętą Xf środka wyporu dla powierzchni wręgów podanych w tabeli.

Nr	Powierzchnia	Nr	Powierzchna	Nr	Powierzchna	Nr	Powierzchna
.yęgj	wręgu [m^2l	wręgu	wręgu Im^2l	wręgu	wręgu Kl	wręgu	wręgu |m^2l
0	122
1	39 2	6	127.4	11	1300	16	1103
2	74 5	7	129 8	12	1300	17	92 2
3	988	8	130.0	13	128 8	18	656
4	1146	9	130.0	14	125 3	19	32 2
5	122 8	10	130.0	15	1202	20	73

53