§ 10. Zadania mieszane na obliczanie całek
W poprzednich paragrafach podawaliśmy w jaki sposób oblicza się daną całkę. Obecnie należy samodzielnie dobrać sposób obliczenia każdej z poniższych całek :
561. |
f dx |
562. |
1 xcos2xdx |
y’xfy-a+]/x | |||
563.' | |
r x3dx |
564. |
f 3e2x-\-2ex |
j/^+r |
1 g2X.j_g.x_ 2 | ||
565. | |
r dz |
566! 1 |
• (x4 + 1) ć/.X |
' 3sin2z+cos2z |
x3—x2 — • | ||
567. 1 |
1 |
568. 1 |
' x2 4 | H x |
J |
1 l+x |
J |
i H--v |
569. 1 |
arc cosxdx |
570*. | |
- <fr |
i rj i+T ^ | |||
571. 1 |
r |
572. | |
’ X4 ć/.V |
J |
sin4r |
1 (i-JC2)3 |
573.
f — izŁ_
J J x2+10x I (1—ln x)2dx
575.
577,
dx
579. | arc tg | v dv
581. |
12x2+21x+14 ,
—--—— dx
583
585*
• /
|/3x2+3x+4 x3dx
587*.
arc tg x
rZv
584*.
586.
588*.
X2
dx
J 4+3 tg x x arc sin x efce dx
(x+l) ]/l-x:
z całką nieoznaczoną
Rozpatrzmy pewien przedział domknięty [a, b] i pewną funkcję f(x) określoną i ciągłą w tym przedziale, a następnie:
1) podzielmy przedział [o, b] w dowolny sposób na n części o długości
AxuAx2, Ax3,...,Ax„,
2) w każdym z powstałych przedziałów częściowych obierzmy po jednym punkcie £l9 £2, £3, ..., £„,
3) obliczmy wartości funkcji f(y) w obranych punktach,
4) utwórzmy sumę
n
f(£\)AxlJrf(£-i)Ax2.Ą-f(£^)Ax3-sr ... Jrf(£„)Axn — ^f(£i)Axl
i-1
Otrzymane wyrażenie nazywamy sumą całkową funkcji f(x) w przedziale
la, b].---
Dzieląc przedział [a, b] na n części na różne sposoby i obierając w różny sposób punkty £s, można dla każdej danej funkcji f(x) i dla każdego przedziału [a, ó], w którym funkcja jest ciągła — utworzyć nieograniczenie wiele sum całkowych. Okazuje się przy tym, że wszystkie te sumy całkowe, gdy u rośnie nieograniczenie i gdy maksymalna długość przedziałów częś-ciowych dla danego podziału dąży do zera — zdążają do wspólnej granicy. Tę wspólną granicę wszystkich sum całkowych funkcji f(x) w przedziale [a, b] nazywamy całką oznaczoną funkcji f(x) w granicach od a do b i oz-
b
naczamy symbolem J f(x)dx.
a m
Podstawowa własności całek oznaczonych:
23"*