Kryształy o wiązaniach międzycząstcczkowych (molekularne)
W węzłach sieci krystalicznej kryształów cząsteczkowych znajdują się stabilne czą stre^i. które zachoruję swoją indywidualno U? zarówno w fazie gazowej, ciekłej, jak i stałej (Hj. Nj, O*. G*, H:0). Cząsteczki te utrzymywane są w węzłach sieci dość słabymi litami \an der Waalsa. W zasadzie możliwe są trzy rodzaje oddział) wart międzycząstcczkowych. związane z siłami van der Waalsa. Oddziaływania pomiędzy cząsteczkami polarnymi (obdarzonymi momentem dipolowym - oddziaływanie orientujące), pomiędzy cząsteczkami niepolamymi. ale o dużej polaryzował ności (oddziaływanie indukowane lub polaryzacyjne) i pomiędzy obojętnymi cząsteczkami (oddziały wania dyspersyjne - gdy cząsteczki są w tak dużej odległości. Ze nie dochodzi jeszcze do przrkrywania funkcji falowych). Siły san der Waalsa są siłami krótkiego zasięgu, maleją jak z-7 (dla porównania siły elektrostatyczne maleją z kwadratem odległości).
Wązania te. jako słabe. odgrywają istotną rolę zwłaszcza w niskich tempera!u rach. kiedy są w stanic oprzeć się destrukcyjnemu działaniu ruchu cieplnego (małe kD. W ten sposób atomy gazów szlachetnych lub cząsteczki wodoru mogą w niskich temperaturach tworzyć słabo związane struktury krystaliczne. Kryształy o wiązaniach cząsteczkowych mają niskie temperatury krzepnięcia, dlatego wiele substancji o takich wiązaniach w temperaturze pokojowej występuje w fazie ciekłej lub gazowej. Energia takiego wiązania ma wartość rzędu kilku kJ/mol.
Także w iązania wodorowe mogą łączyć cząsteczki w struktury krystaliczne, jak w przypadku lodu; energia tego w iązania wynosi 50 kJ/mol
120