126 2

(6.24a)

oraz:

m,% = 100    £    (6.24b)

A_d A_r

Ponieważ w tych zależnościach występuje odcięta środka wodnicy X_a, to procentowy rozkład zmienia się wraz z zanurzeniem statku.

Problem rozłożenia "końcówki ładunku" w taki sposób, aby uzyskać dodatkowo zmianę przcgłębicnia rozłożyć można na dwa etapy:

a)    załadować do ładowni dziobowej ilość ładunku m_d\ która spowoduje oczekiwaną zmianę przcgłębicnia (wielkość m_d' może przyjąć również znak minus),

b)    pozostałą masę ładunku (w — m_d) rozłożyć zgodnie z zasadą opisaną na początku tego podrozdziału.

Jeżeli tych operacji dokona się na liczbach ogólnych, to w efekcie otrzyma się zależność [11]:

m_d

w (X_M - X_r) + At Mj X_d - X_f

(6.25)

6.5.2. Tabele lub wykresy zmiany zanurzenia po załadowaniu 100 t masy

Przyjęcie masy powoduje zmianę zanurzenia średniego oraz zazwyczaj zmianę przcgłębicnia. W celu usprawnienia tych obliczeń opracowano odpowiednie tabele lub wykresy zwane "Zmianą zanurzenia od przyjęcia 100 t" Pod rysunkiem statku w rzucie bocznym (rys. 88) umieszczona jest tabela umożliwiająca określenie zmiany zanurzenia na dziobie i rufie od 1001 w funkcji zanurzenia średniego. W celu przeprowadzenia obliczeń należy na rysunku statku określić odciętą środka przyjmowanej masy i pionowo pod tym punktem, na przecięciu z aktualnym zanurzeniem średnim, odczytać odpowiednie wartości zmiany zanurzenia na dziobie (ej i rufie (ej. Zastosowane ?naki algebraiczne dotyczą przyjęcia masy, natomiast przy wyładunku należy stosować znaki przeciwne. Należy zwrócić uwagę na jednostki, często zmiana zanurzenia jest podawana w cm lub w mm. Zdarzają się również tabele zmian zanurzenia od przyjęcia 200 t.

.

126