127

X_ Y_

M90

%

WYMAGANIA LINII PROGRAMU:

X =- Współrzędna X otworu początkowego Y = Współrzędna Y otworu początkowego Z = Głębokość otworu F = Posuw

R = Płaszczyzna odniesienia

Q ⁼ Przyrostowa wartość głębokości skrawania w jednym przejściu 1 = Przyrost głębokości skrawania na osi X i = Przyrost głębokości skrawania na osi Y K = Głębokość skrawania w ostatnim przejściu P = Numer podprogramu D = Przesunięcie geometryczne

G41 lub G42 = Włączenie kompensacji ostrza    •

Kształt konturu musi być zdefiniowany serią ruchów w podprogramie. Należy określić jedną z wartości I lub J. Jeśli określimy 1, wnętrze konturu powstaje w wyniku serii posuwów wzdłuz osi X Jeśli określimy J, wnętrze konturu powstaje w wyniku serii posuwów wzdłuż osi Y. Wartość wprowadzona przez 1 lub J to wartość przesunięcia lub wybiegu narzędzia. Wartość K to głębokość warstwy skrawanej w ostatnim przejściu.

Podprogram musi definiować serie ruchów na osiach X i Y (GOI, G02 lub G03). w cełu wykonania konturu oraz musi się kończyć komendą M99. Poza ty w podprogramach można używać następujących kodów: G90, G91, I, J, R, X, Y Wszystkie inne funkcje są ignorowane. ^Pódprogram nie może przekraczać 20 |* przesuwów. F

Uwaga: Podczas definiowania konturu w podprogramie należy ograniczyć się tylko do określenia jego właściwego kształtu - nie ma powodów by wracać do punktu początkowego.

przykład

Wykonanie kwadratu o wymiarach 4.0 x 4.0 x .500 %

01000 Tl M06

G00 G90 G54 S2000 M03 G43 H01 2.1 M08 G01 Z0 F10.

G150 X0 YO Z-.5 F10 R. 1 Q,25 1.4 K.01 P500 D01 G41

G00 Zl 0 M09

G40 G28 G91 Y0 Z0

M30

%