i do wspólnego mianownika a następnie p^. sprowadzają tneratora ich sk.adowc syntetyczne ^
staw iając « miejsce napięć
U, =
Ba^Vl§aXł^E»
" y7 + vV^yc
e»yb-Jkic
Ya + YB a- Yę
,v,fy -E1YA-EBYlj fcEĄ)XA-lfcllilLi
fcr1 ,\ " E{-Y|k- J^ĄjA--S-= VTTy,( + Yc
ya + yb + yc
fe. 4-F.s -a~Ei -aE>B +&^i!§l^?gałk
<14.12,
ya + y8+yc
(aE, +a-E,-Ę, -Es)ya kEi +a^2ilEi aE?JYą
04.13)
u'-“ ya+y8 + yc
Porządkując powyższe związki otrzymamy:
U
(l - a2 )yb + (l -a)Yc (l-4)YB + (i-a-)Yc F " ” " ’ YA+YB+YC
Ya+-Yb + Yc
(a-l)YA+(a-a2)YBl: : (r-pY- ~j' -a)YB Ya+Yb+Yc 1 YA+YB -Yc
04.14)
■E,
Analizując wyrażenia (14.14) można łatwo zauważyć, że aby napięcie U, było proporcjonalne do składowej symetrycznej zgodno: i . t napięcie li; było proporcjonalne do składowej symetrycznej przeciwnej H.. adir. kaucje Y,. YB i Yc muszą spełniać następujące równania:
_ (l~a)YB +(l-a2)Y,
‘A T tBT H-
(14.15)
ei <=> (a -lK +(a‘-u)yb =0
136