3.16. TENDENCJE W TECHNICE KOTŁOWEJ. ZAGADNIENIA WYBRANE
Wprowadzenie systemu niskoemisyjnego spalania może zwiększać wymianę ciepła w komorze paleniskowej, powodując zwiększony pobór ciepła przez parownik i zmniejszenie ciepła pobieranego przez przegrzewacz pary. W konsekwencji może nastąpić obniżenie temperatury pary, zwłaszcza w przypadku mniejszych obciążeń kotła.
Zagrożenia korozją wysokotemperaturową, wzrost strat ciepła wskutek niezupełnego i niecałkowitego spalania oraz żużlowanie powierzchni ogrzewalnych w negatywnymi cechami palenisk niskoemisyjnych, sprawiającymi duże problemy w eksploatacji kotłów z takimi paleniskami.
Szersze omówienie zjawisk oraz liczne przykłady niskoemisyjnych palenisk można znaleźć w bogatej literaturze, m.in. [3.1, 3.3, 3.9, 3.13, 3.19, 3.20, 3.22, 327, 3.30, 3.31, 3.33],
Technologia złoża fluidalnego wywodzi się z przemysłu cementowego i chemicznego. Na nieruchomej płycie rusztowej 1 (rys. 3.56a) znajduje się rozdrobniona mieszanina węgla (2-e 3%), sorbentu odsiarczającego i tzw. inertu (piasek, popiół - ponad 95%) o wymiarach cząstek 6-r 10 mm, tworząc złoże. Doprowadzone od iołu powietrze 2 przepływa w wolnej przestrzeni kanałami między cząstkami stałymi przez nieruchome złoże - zjawisko jak w zwykłym palenisku rusztowym. Przy ciągłym zwiększaniu strumienia przepływu powietrza złoże pozostaje nieru-rhome, wzrasta spadek ciśnienia w złożu. Im gęstsze jest ułożenie cząstek w złożu porowatość złoża mniejsza), tym strata ciśnienia jest większa. Gdy nadciśnienie powietrza zrówna się z ciśnieniem statycznym słupa ciała stałego, co jest mwnoznaczne ze zrównaniem spadku ciśnienia w złożu z ciężarem materiału złoża przypadającym na jednostkę powierzchni, wówczas można zauważyć rozszerzanie 5:ę lub ekspansję złoża - porowatość złoża zwiększa się (rys. 3.56b). Dalsze
145